شاخص‌هاي پاداكسندگي و بافت‌شناسي كبد ماهيان قزل آلاي رنگين كمان (Oncorhynchus mykiss) تغذيه شده با جيره‌هاي غذايي حاوي نانوذره اكسيد نيكل و سيليمارين

Antioxidative indices and liver histology of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) fed diets containing nickel oxide nanoparticles and silymarin

پيشرفت‌هاي نانو فناورانه سال هاي اخير از يك سو موجب تحولات صنعتي چشمگيري شده و از سوي ديگر نگراني‌هايي را در ارتباط با احتمال ورود اين مواد به محيط‌هاي آبي و بروز مسموميت در آبزيان موجب گرديده است. هدف مطالعه حاضر، بررسي شاخص‌هاي پاداكسندگي كبد و تغييرات بافت كبد در ماهي قزل آلاي رنگين كمان تغذيه شده با نانوذره اكسيد نيكل و سيليمارين مي‌باشد. براي اين منظور تعداد 1200 قطعه ماهي (0/01±3/83 گرم) در هشت تيمار آزمايشي شامل گروه اول به عنوان تيمار شاهد و هفت تيمار ديگر به صورت تركيبي از مقادير مخلف نانوذره اكسيد نيكل (0، 100 و 500 ميلي‌گرم در هر كيلوگرم غذا) و سيليمارين (صفر و يك گرم در هر كيلوگرم غذا) در زمان‌هاي مختلف تقسيم گرديدند. هر تيمار در سه تكرار انجام شد و آزمايش به مدت 60 روز ادامه يافت. نتايج نشان داد كه شاخص ظرفيت پاداكسندگي كل در گروه‌هاي مختلف تفاوت آماري نداشتند (0/05

Recent nano-technological developments have resulted in outstanding industrial developments in one hand and aroused concerns regarding their discharge into water bodies and subsequent toxicity to aquatic lives in the other hand. This study evaluated the antioxidative indices and liver histology of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) fed diets containing nickel oxide nanoparticles and silymarin. Therefore, 1200 fish (3.83±0.01g) were randomly allotted into 8 distinct treatments including control group and seven other experimental groups receiving various levels of dietary nickel oxide nanoparticles (0, 100 and 500 mg/kg feed) and silymarin (0 and 1 g/kg feed). The experiment lasted for 60 days with 3 respective replicates. Results showed that the total antioxidative capacity of various experimental groups did not significantly differ (P>0.05), whilst catalase showed significantly different levels of activity amongst various treatments (P≤0.05). Glutathione peroxidase did not show considerable differences among experimental groups, on the contrary superoxide dismutase had significantly different activities among treatments (P≤0.05). Histological examinations revealed that preventive and curative administration of nickel oxide nanoparticles did not have considerable positive effects on curbing pathological outcomes of nanoparticles on the tissue. However, to elucidate a comprehensive conclusion in this regard, further studies concerning various silymarin inclusion levels and exposure time are required.