بحران هويّت و انزواي اجتماعي در شهرهاي جديد و رابطه آن با رضايت از محل سكونت ( مورد مطالعه: شهرجديد پرديس )

Identity crisis and social exclusion in the new cities and its relationship to the satisfaction of living in this cities

با گسترش مهاجرت به شهرها و تراكم بالاي جمعيت در اين مراكز و به دنبال آن، مشكلات و نارسايي‌هاي پيش آمده به ويژه در حوزه مسكن و خدمات شهري، ايجاد شهرهاي جديد به عنوان يك راه حل مطرح شد. اما بررسي‌هاي انجام شده، حاكي از ناتواني اين شهرها در جذب جمعيت مازادِ مادرشهر و نارضايتي ساكنان از سكونت در اين مناطق بوده است. به نظر مي‌رسد يكي از مهم‌ترين دلايل عدم موفقيت شهرهاي جديد، بي‌توجهي به هويّت كالبدي و اجتماعي شهرهاي جديد و احساس انزواي اجتماعي ساكنان آن‌ها باشد. از اين رو، پژوهش حاضر مسئله بحران هويّت و انزواي اجتماعي در شهرهاي جديد و رابطه آن با ميزان رضايت از سكونت در اين مناطق را مورد بررسي قرار داد. تحقيق حاضر از نوع توصيفي-همبستگي بوده و داده‌هاي مورد نياز با استفاده از مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني (پيمايشي) گردآوري شده است. در بخش پيمايش، با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه، محاسبه و از طريق نمونه‌گيري خوشه‌اي و تصادفي ساده و به كمك ابزار پرسشنامه با 350 نفر از ساكنان شهر جديد پرديس مصاحبه شد. برطبق يافته‌ها، ميزان احساس هويّت شهري براي شهر پرديس و همچنين ميزان رضايت از سكونت در اين شهر در بين پاسخگويان كمتر از حد متوسط و ميزان انزواي اجتماعي بيشتر از حد متوسط است. در بخش تحليلي نيز، نتايج حاصل از آزمون t نشان داد كه ميانگين متغيرهاي مذكور تفاوت معناداري با ميانگين مورد انتظار دارند به صورتي كه ميانگين احساس هويّت شهري و رضايت از محل سكونت بسيار كمتر و ميانگين انزوا بيشتر از حد متوسط است. همچنين آزمون رابطه بين متغيرهاي مستقل و وابسته نشان داد ميزان همبستگي بين احساس فقدان هويّت شهري و نارضايتي از محل سكونت برابر 0.49 و ميزان همبستگي احساس انزواي اجتماعي و نارضايتي از محل سكونت 0.39 است؛ بدان معنا كه با افزايش احساس فقدان هويّت شهري و افزايش احساس انزواي اجتماعي در بين شهروندان، ميزان نارضايتي از سكونت در شهر پرديس بيشتر شده است.

By expanding to urban migration and high population density in these centers and then some problems occurred particularly in the sphere of housing and utilities, create new cities as a solution was proposed. The studies showed the inability of cities to absorb the surplus population living in the metropolis and the dissatisfaction of the residents of these regions. It seems that one of the main reasons for the nonblack of success of new towns, ignoring the social and physical identity in new cities and sense of social isolation in their residents. Thus, the present study examined identity crisis and social exclusion in the new cities and its relationship to the satisfaction of living in these areas. This study was a descriptive-correlation and the required data using a literature review and survey were collected. In the survey, using Cochran formula sample size was calculated and through simple random cluster sampling were selected then with help of a questionnaire to 350 residents of the new city campus were interviewed. According to the findings, the sense of urban identity and living satisfaction in Pardis among respondents less than average and socially isolation more than average. In the inferential part, the results of t-test showed that the variables significantly different from mean of is expected to be an average urban identity and living satisfaction in Pardis is very less than average and mean of social isolation more than average. Also, examine the relationship between independent and dependent variables showed a correlation of urban identity and satisfaction of the residence is 0.39- and the correlation between urban identity and social isolation is 0.49; This means that with increasing sense of urban identity and reduce social isolation, increased satisfaction of living in the Pardis.