تحول «حمل» در فلسفة اصالت وجود

The Transformation of Predication in the Philosophy of the Principality of Existence

يكي از مباحث منطقي كه با پذيرش اصالت وجود يا « حمل » دستخوش تحول جدي مي شود مسئلة است. ملاصدرا در اين مسئله با بهرهگيري « هوهويت » از اصالت وجود و فروع برآمده از آن، نظرية جمهور حكما را اصلاح و متناسب با مباني وجودي خود بازسازي كرده است. در فلسفة ملاصدرا بر خلاف ديدگاه جمهور حكما، حقيقت هر حملي نوعي اتحاد در وجود است، همچنين علاوه بر وحدت و كثرت، ركن سومي در تحقق حمل دخالت دارد و آن رجوع وحدت به كثرت است. ملاصدرا در آثار خود حمل اولي را به سطحي بالا ارتقا داده كه مختص به فلسفة او است و تنها بر مبناي اصالت و تشكيك وجود مي تواند به كار گرفته شود؛ در اين سطح، حمل اولي، اتحاد در وجود اجمالي و حمل شايع، اتحاد در وجود تفصيلي است. همچنين او حمل حقيقت و رقيقت را به عنوان قسمي مستقل به اقسام حمل افزوده است.

One of the logical debates that changes drastically with the acceptance of the principality of existence is the problem of predication or identity. Using the principality of existence and its corollaries, Mulla Sadra was able to change the popular view regarding this subject and make it compatible with his own views regarding existence. In the philosophy of Mulla Sadra, in contrast to the view of the majority of philosophers, the reality of every predication is a type of unity in existence. Aside from unity and multiplicity, there is a third element presents in predication. That is the idea that multiplicity goes back to unity. In his writings, Mulla Sadra elevated primary predication to new heights - in such a manner that it became specific to his own philosophy. This was such that this type of predication could only be used based upon the principality and gradation of existence. At this level, primary predication is the unity in a concise being and common predication is the unity in a detailed being. Also, he added the 'Predication of reality and delicacy to the existing categories of predication.