عنوان مقاله :
ميزان بروز و عوامل خطر تشنج مجدد بدون مصرف دارو در دوره 6 ماهه، پس از نخستين حمله
عنوان فرعي :
Insidence Rate and Risk Factors of Seizure Recurrence without Taking Medication in the 6-Month Period after the First Attack
پديد آورندگان :
یاسین زاده محمدرضا نويسنده دانشگاه علوم پزشكی ایران Yasin Zadeh Mohammad Reza , سینا فرزاد نويسنده دانشگاه علوم پزشكی ایران Sina Farzad , رضایی مهدی نويسنده دانشگاه علوم پزشكی ایران Rezai Mahdi , حافظیمقدم پیمان نويسنده دانشگاه علوم پزشكی ایران Hafezi Moghaddam Peyman , عباسی سعید نويسنده دانشگاه علوم پزشكی ایران Abbasi Saeed , مهشیدفر بابك نويسنده دانشگاه علوم پزشكی ایران Mahshidfar Babak , فارسی داوود نويسنده دانشگاه علو م پزشكی ایران Farsi Davood , حسنی عباس نويسنده دانشگاه علوم پزشكی قم Hasani Abbas
سازمان :
دانشگاه علوم پزشكی ایران
كليدواژه :
Seizure , تشنج , عوامل خطر , پيشآگهي ششماهه , داروهاي ضدتشنج , Six-month prognosis , Anticonvulsants. , risk factors
چكيده فارسي :
زمینه و اهداف: تشنج از دلایل مهم مراجعه به اورژانس است كه گاه نشان از صدمه جدی به پارانشیم مغز میدهد. از آنجا كه در بیماران بدون سابقه، آگاهی از سیر میانمدت بیماری به تشخیص كمك میكند، در این مطالعه شناخت پیشآگهی 6 ماهه بدون مصرف داروی بیماران، پس از نخستین حمله تشنج بررسی گردید.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مشاهدهای كوهورت بود. حجم نمونه را تعداد 125 بیمار كه با نخستین حمله تشنج به اورژانس بیمارستان رسولاكرم (ص) مراجعه و ترومای اخیر سر و سابقه مصرف اخیر ضدانعقادها، الكل، مواد مخدر و روانگردانها را نداشتند، تشكیل میداد. روش نمونهگیری بهصورت متوالی انجام شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آمار تحلیلی مجذور كای، تیتست مستقل و رگرسیون لجستیك آنالیز شدند. سطح معنیداری، 05/0>p در نظر گرفته شد.
یافتهها: در طی پیگیری 6 ماهه، 4/30% بیماران دچار تشنج مجدد شدند. در میان مراجعهكنندگان اولیه به اورژانس با نخستین حمله تشنج، تعداد مردان بهطور معنیدار بیشتر از زنان بود. همچنین اختلاف معنیداری میان دو جنس و سابقه فامیلی یا تشنج مجدد در دوره پیگیری مشاهده گردید.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد عواملی همچون جنسیت، وجود Status_epilepticus و دارا بودن سابقه تشنج در فامیل درجه یك میتوانند بهعنوان عوامل خطر بروز تشنج مجدد در دوره 6 ماهه پس از نخستین تشنج بدون دریافت دارو مطرح شوند. بنابراین، با درنظر گرفتن این متغیرها و درمان مناسب، میزان بروز تشنج پس از ترخیص از بیمارستان بهطور قابلتوجهای كاهش مییابد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Seizure is one of the important reasons for referral to the emergency department, which sometimes indicates serious damage to the brain parenchyma. Since in patients without a history, awareness of the medium-term course of the disease helps the diagnosis, thus, in this study, definition of 6-month prognosis without taking medication, was investigated after the first seizure attack.
Methods: This study is an observational cohort study. The sample population included 125 patients, who referred to the emergency of Rasoul Akram Hospital after the first seizure attack, and had no recent history of consumption of anticoagulants, alcohol, narcotics, and psychotropic drugs. Sampling method was consecutive sampling. Data were analyzed using Chi-square, independent t-, and logistic regression analytical tests. The significance level was considered as p<0.05.
Results: During the 6-month follow-up, 30.4% of the patients had seizure recurrence. Among the patients referred to the emergency department with first seizure, the number of men was significantly higher than women. Also, a significant difference was observed between two genders and family history or seizure recurrence in the follow-up period.
Conclusion: The results of this study indicated that factors, such as gender, presence of status epilepticus and, first-grade family history of seizures can be considered as the risk factors for seizure recurrence in the 6-month period after the first seizure without taking medication. Therefore, considering these variables and appropriate treatment, the incidence rate of seizures significantly decreases after discharge from hospital.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم