بررسي فقهي الزام پيمانكاران نفتي به بيمه‌كردن چاه‌هاي نفت و گاز

Juridical Survey of Enforcement of Oil Contractors to Insure Oil and Gas Wells

منابع طبيعي و انفال از مهم‌ترين منابع مالي حكومت اسلامي است. در اين ميان منابع هيدروكربوري نفت و گاز به علت تأمين انرژي صنايع مختلف و نيازهاي روزمرۀ خانوارها و ارزآوري فراوان براي كشورهاي صادركننده، اهميت دوچنداني پيدا كرده است. بر اساس متون روايي و فقهي و معيارهاي ارائه‌شده، ميادين نفت و گاز جزء معادن باطني و در رژيم حقوقي انفال قرار مي‌گيرند و به لحاظ مالكيت در عصر غيبت وابسته به وجود يا فقدان حكومت اسلامي است، بدين معني كه در فقدان حكومت اسلامي و بسط يد فقيه جامع‌الشرايط اين منابع به نفع شيعيان تحليل شده است و در صورت تشكيل حكومت اسلامي در اختيار حاكم شرع گزارده شده است تا در راستاي مصالح عامۀ مسلمين به مصرف برسد. در اين راستا نوشتار حاضر درصدد است با استفاده از روش تحليلي توصيفي و با مراجعه به متون روايي و قواعد فقهيه (قاعدۀ مصلحت و بناء عقلاء)، فرضيۀ الزام پيمانكاران نفتي به بيمه‌كردن چاه‌هاي نفتي را اثبات كند.

Natural resources (Anfals) are the most important financial resource of the Islamic government. Oil and gas resources have extra importance because they are used as inputs for various industries, and as consumption goods by households, and generate export revenues. Based on jurisprudence texts and criteria, oil and gas fields are hidden mines and falls in the legal regime of Anfals. Therefore, their form of ownership depends on the existence of Islamic governments. In the absence of Islamic government, these resources are given to peoples. Upon formation of Islamic government, the religious authority controls these resources and should manage the revenues to benefit of the people. This article uses analytic descriptive methods and refers to jurisprudence texts and criteria (MASLAHAT & rationality criteria) to prove the hypothesis of enforcement of oil contractors to insure oil and gas wells.