سطح سواد سلامت الكترونيك دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال تحصيلي 95-1

E-Health Literacy among Postgraduate Students in Tehran University of Medical Sciences, Iran, during 2015-2016

مقدمه: امروزه خدمات و اطلاعات سلامت، از طريق اينترنت و ساير ابزارهاي ارتباطي الكترونيكي ارايه ميشود و دستيابي به آنها، نيازمند مهارتها و قابليتهايي است كه سواد سلامت الكترونيك ناميده ميشود. مطالعه حاضر با هدف تعيين وضعيت سواد سلامت الكترونيك در دانشجويان تحصيلات تكميلي شش رشته دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 95-1394 انجام گرفت. روش بررسي: اين پژوهش از نوع پيمايشي- توصيفي بود كه در آن دادهها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، از ميان 700 دانشجوي مقطع تحصيلات تكميلي رشتههاي پرستاري، بهداشت، اقتصاد سلامت، كتابداري و اطلاعرساني پزشكي، فنآوري اطلاعات سلامت و مديريت خدمات بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشكي تهران جمعآوري گرديد. حجم نمونه با استفاده از جدول Morgan، 248 نفر برآورد شد و نمونهگيري به روش طبقهاي تناسبي صورت گرفت. روايي پرسشنامه با نظر متخصصان و پايايي آن با استفاده از ضريب alpha Cronbach?s )752/ 0 = ?( تاييد گرديد. دادهها با استفاده از آزمونهاي t تك نمونهاي و t Independent تجزيه و تحليل شد. يافتهها: ميانگين نمره سواد سلامت الكترونيك نمونههاي مورد بررسي، 367/48 برآورد گرديد. بر اساس نتايج آزمون t تك نمونهاي، سطح سواد سلامت الكترونيك در جامعه مورد مطالعه بيشتر از ميانگين به دست آمد ) 001/ 0 < P(. همچنين، تفاوت معنيداري در سطح سواد سلامت الكترونيك دانشجويان مقاطع كارشناسي ارشد و دكتري وجود داشت، اما تفاوت معنيداري در وضعيت سواد سلامت الكترونيك مردان و زنان مشاهده نشد. نتيجهگيري: اعضاي جامعه مورد بررسي، به تقويت مهارت كار با واژهپرداز و درك، ارزيابي و تفسير يافتههاي پژوهش نياز داشتند. بالاتر بودن سواد سلامت الكترونيك از سطح متوسط در ميان نمونهها، نشان دهنده آن است كه اين افراد با كمي آموزش، قابليت به كارگيري در امر آموزش اين مهارت در جامعه را دارند

Introduction: Today, the health information and services are delivered via internet and other communication devices, accessing which requires some capabilities and skills known as eHealth literacy. The aim of this study was to determine the state of the eHealth literacy of postgraduate students in Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran, in 2015-2016 educational years. Methods: This was a descriptive survey carried out among 700 postgraduate students of six selected majors in Tehran University of Medical Sciences. The sample size was determined to be 248, using Morgan table. Sampling was carried out using proportional sampling method. The data were collected through a questionnaire. The validity of questionnaire was confirmed through the experts’ opinions, and its reliability was measured through Cronbach’s alpha (? = 0.752). The collected data were analyzed using one-sample independent t test. Results: The mean score of eHealth literacy among the sample of study was 48.367, which was above the average (t = 17.692, P < 0.001). There was no significant difference between eHealth literacy level among men and women. The eHealth literacy level of PhD students was estimated to be higher than MSc Students. Conclusion: The studied population needs to be strengthening in the fields of working with word processors and understanding, evaluating, and interpreting research data. Being higher than average in eHealth literacy shows that studied population may be used as eHealth literacy instructors for other parts of society.