ويژگي هاي روان سنجي مقياس قابليت استخدام خودادراكي دانشجو( ساختار عاملي، پايايي و روايي) در دانشجويان ايراني

Psychometric features (factor structure, reliability and validity) of the student self-perceived employability scale in Iranian students

هدف پژوهش?حاضر، بررسي ويژگي هاي روان سنجي?(ساختار عاملي، پايايي و روايي) مقياس قابليت استخدام خودادراكي دانشجو در ميان دانشجويان ايراني است. اين پژوهش بر روي 185 نفر از دانشجويان سال چهارم مقطع كارشناسي رشته فني دانشگاه اصفهان به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي كه از بين دانشكده هاي فني دانشگاه اصفهان گزينش شده بودند، انجام گرفت. ساختار عاملي مقياس قابليت استخدام خودادراكي دانشجو، با استفاده از تحليل عامل اكتشافي چهار عامل را به دست داد كه 53/70 درصد از واريانس كل را تبيين مي كند. به علاوه تحليل عامل تاييدي مدل ساختار چهار عاملي مقياس را مورد تاييد قرار داد. نتايج همساني دروني كل مقياس و عامل هاي آن همگي در حد قابل قبول بودند. همبستگي بين هر يك از گويه هاي مقياس با نمره كل از 51?درصد تا 77 درصد متغير و همگي معنادار بوده است. ضريب روايي همگرايي ازطريق همبستگي بين هر يك از عامل هاي مقياس قابليت استخدام خودادراكي دانشجو با مقياس قابليت استخدام برنامه درسي كه به لحاظ نظري به آن مرتبط بود، مورد بررسي و تاييد قرار گرفت. درمجموع، يافته هاي حاصل از اين پژوهش نشان داده است كه مقياس قابليت استخدام خودادراكي دانشجو در نمونه ايراني از پايايي و روايي مناسبي برخوردار است و مي توان از آن در موسسات آموزش عالي بهره گرفت. همچنين مي توان از طريق برنامه هاي آموزشي مناسب، قابليت استخدام خودادراكي دانشجويان را ارتقا بخشيد.

The purpose of this study was to determine the psychometric features (Factor structure, validity and reliability) of the student self-perceived employability scale that have 22 items which developed by Rothwell et al. (2008). This research was performed among 185 senior students of technical field in Isfahan University who selected with cluster sampling method. Exploratory factor analysis released 4 factors which generally explained 70.53% of the total variance. Furthermore confirmatory factor analysis of the structure model showed that four-factor structure of the questionnaire were significant. The result showed that internal consistency of the scale and the four factors were acceptable. The correlation of each item with total score was meaningful and ranged from 0.51 to 0.77. Convergent criterion validity coefficient between each of items of student self-perceived employability scale with the curriculum employability scale that was linked theoretically was also significant. Altogether, founding of this study showed that student self-perceived employability scale have an adequate reliability and validity among Iranian samples and can be used as a valid evaluation tool in higher education institutions. It is also possible to promote student self-perceived employability through appropriate educational programs.