شيوع اختلال ‌مفصل گيجگاهي- فكي‌‌ و عوامل مرتبط‌

مقدمه: عوامل مختلفي مانند تروما، اختلال اكلوژن، بي‌دنداني خلفي و درمان ارتدنسي، اضطراب و افسردگي، عادت‌هاي دهاني، وضعيت اجتماعي- اقتصادي ناپسند و زمينه‌هاي ژنتيك در ايجاد اختلال‌ مفصل گيجگاهي_ فكي(TMD) نقش دارند.‌ شيوع آن در جوامع مختلف بسيار گوناگون گزارش شده است. هدف: تعيين شيوع اختلال مفصل گيجگاهي فكي در بيماران مراجعه كننده به دانشكده دندانپزشكي گيلان. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي‌، بيماران مراجعه‌كننده به دانشكده دندانپزشكي گيلان در سال 1393 ارزيابي شدند. داده‌هاي دموگرافي بيماران گرد‌آوري شد. ابتلاي به اختلال مفصل گيجگاهي_ فكي بر‌پايه دست كم وجود يكي از موارد كليك مفصل، درد ماهيچه‌هاي جونده، حساس بودن عضلات جونده، انحراف فك حين باز شدن دهان و محدوديت باز كردن دهان در نظر گرفته شد. داده‌ها در SPSS نسخه 17 و با استفاده از آزمون‌هـاي Chi-Square، كروسكال- واليس و ضريب همبستگي پيرسن واكاوي شد‌( 0/05 > p). نتايج: 500 بيمار‌، 218 مرد‌(3/64%) و 282 زن‌(6/45%) 11 تا 69 ساله‌( باميانگين سني 13/1±4/41 سال) بررسي شدند. شيوع TMD 6/66% بود. TMD در افراد مسن‌تر،داراي عادت‌هاي پارافانكشنال دهاني، پيشينه تروما‌، سايش چشمگير، در رفتگي فك، از دست دادن دندان‌هاي خلفي‌، تماس سمت غير‌كارگر و نداشتن رضايت مالي‌ به صورت معني‌دار شايع‌تر بود(05/0 > p). نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد TMDوضعيتي شايع است. عوامل سن، عادت پارافانكشنال دهاني، تروما، سايش قابل توجه، در‌رفتگي فكي، از دست دادن دندان‌هاي خلفي و چگونگي درآمد مي‌تواند در بروز TMD تاثير داشته باشند. بنابراين، برنامه‌ريزي و آموزش افراد جامعه و دندانپزشكان براي پيشگيري از عوارض اين اختلال پيشنهاد مي‌شود.‌

Introduction: Different factors such as trauma, occlusal disorders, loss of posterior teeth, anxiety, depression, orthodontic treatment, oral habits, unfavorable socio-economic situation and the genetic predisposition are involved in the development of temporomandibular joint disorders (TMD) .Prevalence of temporomandibular disorders (TMD) has been reported extensively varied among different populations. Objective: The aim of this study was to evaluate the prevalence of TMD in patients referred to dental school of Guilan University of Medical Sciences Materials and Methods: This prospective descriptive cross-sectional study was conducted on the patients referred to dental school of Guilan University of Medical Sciences. Demographic data were collected. TMD was considered as the presence of at least one of the signs, symptoms including click, pain and tenderness of masticatory muscles, pain of tempromandibular joint(TMJ), jaw deviation,or limitation in mouth opening. Data were analyzed by SPSS(version17) using Chi-Square, Kruskal-Wallis and Pearson’ coefficient correlation tests (P < 0.05). Results: Five hundred patients including 218 males (43.6%) and 282 females (56.4%), age range of 11-69 years(mean age of 41.4±1.13 ) were evaluated. The prevalence of TMD was 66.6%. However, TMD was more common in patients with older age, oral parafunctional habits, previous trauma,remarkable attrition, jaw dislocation, loss of posterior teeth, balancing side interference as well as financial unsatisfaction (P < 0.05). Conclusion: This study revealed that temporomandibular disorder was a common condition. .Factors such as age, parafunctional habits, trauma, remarkable attrition, jaw dislocation, loss of posterior teeth, and financial condition can affect TMD development. Conflict of interest: non declared