بررسي و تحليل تصوير زن در داستان‌هاي كوتاه يوسف ادريس

Analyzing Womenיs Place in the Short Stories of Yusuf Idris

از اواخر قرن نوزده و اوایل قرن بیستم به دنبال انقلاب 1919م در مصر، بحث زنان و حقوق و آزادی آنها مطرح شد. در بین تمامی اموری كه به جامعه و انسان مربوط می‌شود، مسأله‌ی زن كه از لحاظ عواطف زیباترین و لطیف‌ترین عنصر جامعه است، همواره با پیچیدگی و غموض بیش‌تری همراه بوده و به آثار ادبی جذابیت خاصی بخشیده است. یوسف ادریس داستان‌نویس بزرگ مصری است كه دنیای داستانی وی در بیش‌تر نوشته‌هایش، در قالب سه عنصر خدا، جنسیت و سلطه تجلی می‌یابد. حضور زن در داستان‌های وی به واقعیت نزدیك است و تصویری به نسبت واقع‌بینانه از چهره‌ی وی می‌نمایاند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با تكیه بر نقد جامعه شناختی در صدد است تا تصویر و جایگاه زن را در (4) داستان یوسف ادریس بررسی و تحلیل نماید. این پژوهش بر این نكته تأكید می‌كند كه زن در ابداع داستانی یوسف ادریس حضوری چشم‌گیر دارد؛ اما اغلب با چهره‌ای منفی؛ به گونه‌ای كه در این داستان‌ها از وی چهره‌ای شیطانی، بی وفا و شرور، بی‌رحم و سنگدل، حقیر و خوار و یا قابل ترحم به تصویر كشیده شده است. اما با موشكافی این داستان‌ها درمی‌یابیم كه ادریس این مشكلات را ناشی از شرایط نابسامان جامعه‌ی مصر می‌داند و از آن‌جا كه ادریس در داستان‌های خود مانند یك پزشك به بیماری‌های جامعه‌ی خود می‌پردازد به تصویر این دسته از زنان پرداخته است و قطعاً در جامعه آن زمان زنانی فاضل و بافرهنگ نیز وجود داشته‌اند.

Discussion of women and their rights was started in the late nineteenth and the early twentieth centuries, following the 1919 Revolution. The issue of women, who are emotionally the most beautiful and the most subtle element of the society, among all other matters relating to human and society, has always been associated with increasing complexity and has given a certain charm to literature. Youssef  Idris is a great Egyptian novelist. Much of his writing is done in a fictional world with the three elements of God, sex and domination. The concept of “Woman” is close to reality in his novels, and it reveals a relatively realistic picture of her face. This study aims to analyze the picture and place of women in Yusuf Idris’s story by an analytical-descriptive method. The study focuses on the fact that the women are useful for Yusuf Idris innovation and, in most cases; they are accused or make mistakes in the stories. In other words, their face is quite negatively projected. Sometimes, they are portrayed by the face of the devil, which is unfaithful and villainous, atrocious and cruel, petty or contemptible or pitiable. However, by scrutinizing some of the stories, we find Idris believed that the cause of chaotic situations was the problems of the Egyptian society. This group of women is imaged by Idris as a doctor for community diseases. Certainly, there are learned and cultured women in Egyptian society as well.