بلاغت «آيروني» و تحليل ابتكارات جواهري در قصيده طنزآميز«تَنْويمَةُ الْجِياعْ»

Irony and its Reflection in the Ode ‘Tanvimatul Jiya’ of Javaheri

آیرونی به‌عنوان یك صنعت ادبی و بلاغی از ابزار ایجاد تنش در متن است. این مقاله، با بررسی آیرونی و انواع آن به تحلیل قصیدة، «تنویمةالجیاع» جواهری كه محتوایی طنزآمیز دارد، پرداخته است. شاعر در این قصیده، با بهره‌گیری از تلفیق متناقض و متضاد وضعیت موجود و آرمان و اندیشه متعهد خود، هنر آیرونی را به كار گرفته است و زیركانه با ایجاد رابطه‌ای‌قوی و تأثیرگذار یعنی «اسلوب خطابی» خواننده را با متن اشعار خود درگیر كرده است. این پژوهش با روش توصیف و تحلیل متن در صدد است تا پاسخی، برای علت رویكرد جواهری به شیوه‌آیرونیك، شگردهای شاعر در زبان طنز، وهدف وی از بیان آیرونیك، بیابد. یافته‌های پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی نشان می‌دهد كه جواهری درقصیدة «تنویمةالجیاع» به قصد طرح تضادها و نابسامانی‌های جامعه به شیوه آیرونی متوسل شده است تا مخاطب تفاوت وضعیت موجود را با حقیقت از لابه‌لای تضادها كشف كند. رویكرد ساختاری، تناسب وزن، توجه به موسیقی درونی و اسلوب خطابی، مبین انتخاب آگاهانه و لحن انتقادی شاعر است.

This paper discusses Ironies as used in the ode ‘Tanvimatul jeya’. Irony, as a literary figure and a rhetorical device, is used as a device of creating tension in a text. Generally, it is a figure that a writer or a poet considers with a meaning in contradiction with the apparent meaning of the expression. Irony is used in a variety of literary works. In this study, Irony has been presented in the form of satire. Satire is a style of encountering human and society, including grin, and aims to correct the community and make it aware. Javahery, as one of the most influential poets in Iraq, based on a sociological approach, completely understands the corruption and injustice in his community and takes steps to correct it. With His reverse statements in ‘Tanvimatul jeya’ ode, he portrays the chaotic situation in his society and sleepy nation, hoping to create thought liberation. Also, with his expressive statements and artful interpretations, he seeks to reach his social ideals.