بررسي آسيب شناختي بخش پيشين روده بچه ماهيان تازه به تغذيه افتاده قزل آلاي رنگين كمان (Oncorhynchus mykiss) تغذيه شده با سطوح مختلف HUFA و PUFA (C18) جيره غذايي

عدم توازن در تغذيه اسيدهاي چرب، حتي براي مدت كوتاه مي تواند كارايي لاروها را دستخوش تغيير سازد. در اين مطالعه اثر سطوح مختلف اسيدهاي چرب HUFA و PUFA (C18)جيره غذايي بر بافت روده لاروهاي تازه به تغذيه افتاده ماهي قزل آلاي رنگين كمان بررسي شد. براي اين منظور سطوح مختلف HUFA (صفر، 5/0، 1 و 2 درصد) در سطح 20 درصد PUFA (آزمايش نخست) و سطوح مختلفPUFA (10، 30،20 و40 درصد) در سطح 8 درصد HUFA (آزمايش دوم) در جيره هاي غذايي آزمايشي ايجاد و به تغذيه لاروها رسيد. مدت زمان انجام آزمايش شش هفته بود. در پايان آزمايش، از هر تيمار بصورت تصادفي شش عدد ماهي انتخاب و قسمت آغازين روده كوچك آن ها براي مطالعات بافت شناسي جدا گرديد. با توجه از هم گسيختگي و ريزش اپيتليوم و حضور واكويل هاي چربي انتروسيت هاي بخش پيشين روده بچه ماهيان قزل آلاي رنگين كمان، مي توان چنين بيان نمود كه هرگاه ميزان PUFA جيره غذايي 20 درصد باشد، براي جلوگيري از آثار نامطلوب چنين افزايشي (عموما به دليل جايگزيني روغن ماهي با منابع ارزان قيمت گياهي) سطح HUFA جيره غذايي بايد افزايش يابد و بهترين ميزان آن در اين مطالعه 2 درصد برآورد گرديد. همچنين در آزمايش دوم (سطح HUFA 8 درصد چربي جيره غذايي)، با افزايش سطح PUFA تا 40 درصد چربي جيره غذايي، شاخص هاي بافتي بهبود يافت. علاوه بر اين، كمترين تعداد سلول هاي جامي و در نتيجه بيشترين تعداد سلول هاي جاذب در تيمارهاي 3 و 6 قابل مشاهده بود. نتيجه آنكه در گروه هاي تغذيه شده با جيره غذايي حاوي 20 درصد PUFA و 2 درصد HUFA يا 40 درصد PUFA و 8 درصد HUFA، تعداد واكويل هاي چربي كمترين بوده و اپيتليوم طبيعي در بافت روده قابل مشاهده بود

عدم توازن در تغذيه اسيدهاي چرب، حتي براي مدت كوتاه مي تواند كارايي لاروها را دستخوش تغيير سازد. در اين مطالعه اثر سطوح مختلف اسيدهاي چرب HUFA و PUFA (C18)جيره غذايي بر بافت روده لاروهاي تازه به تغذيه افتاده ماهي قزل آلاي رنگين كمان بررسي شد. براي اين منظور سطوح مختلف HUFA (صفر، 5/0، 1 و 2 درصد) در سطح 20 درصد PUFA (آزمايش نخست) و سطوح مختلفPUFA (10، 30،20 و40 درصد) در سطح 8 درصد HUFA (آزمايش دوم) در جيره هاي غذايي آزمايشي ايجاد و به تغذيه لاروها رسيد. مدت زمان انجام آزمايش شش هفته بود. در پايان آزمايش، از هر تيمار بصورت تصادفي شش عدد ماهي انتخاب و قسمت آغازين روده كوچك آن ها براي مطالعات بافت شناسي جدا گرديد. با توجه از هم گسيختگي و ريزش اپيتليوم و حضور واكويل هاي چربي انتروسيت هاي بخش پيشين روده بچه ماهيان قزل آلاي رنگين كمان، مي توان چنين بيان نمود كه هرگاه ميزان PUFA جيره غذايي 20 درصد باشد، براي جلوگيري از آثار نامطلوب چنين افزايشي (عموما به دليل جايگزيني روغن ماهي با منابع ارزان قيمت گياهي) سطح HUFA جيره غذايي بايد افزايش يابد و بهترين ميزان آن در اين مطالعه 2 درصد برآورد گرديد. همچنين در آزمايش دوم (سطح HUFA 8 درصد چربي جيره غذايي)، با افزايش سطح PUFA تا 40 درصد چربي جيره غذايي، شاخص هاي بافتي بهبود يافت. علاوه بر اين، كمترين تعداد سلول هاي جامي و در نتيجه بيشترين تعداد سلول هاي جاذب در تيمارهاي 3 و 6 قابل مشاهده بود. نتيجه آنكه در گروه هاي تغذيه شده با جيره غذايي حاوي 20 درصد PUFA و 2 درصد HUFA يا 40 درصد PUFA و 8 درصد HUFA، تعداد واكويل هاي چربي كمترين بوده و اپيتليوم طبيعي در بافت روده قابل مشاهده بود.