عنوان مقاله :
ارزيابي ريسك زيستمحيطي فعاليت مراكز توليد ميگوي عاري از بيماري خاص
پديد آورنده :
آيين جمشيد خسرو
پديد آورندگان :
حق شناس آرش نويسنده 1- پژوهشكده ميگوي كشور، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بوشهر، ايران.
سازمان :
1- پژوهشكده ميگوي كشور، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بوشهر، ايران.
كليدواژه :
ارزيابي ريسك زيستمحيطي , عاري از بيماري خاص , بوشهر , ميگو
چكيده فارسي :
اين مطالعه بخشي از طرح كلان ملي و فناوري " كسب و انتقال دانش فني براي توليد ميگوي عاري از بيماري خاص و قطع وابستگي به محصولات خارجي" بود كه باهدف ارزيابي و تحليل ريسك كليه مراحل توليد ميگوي عاري از بيماريهاي خاص (Specific Pathogen Free) شامل؛ مولدسازي، تكثير لارو، پرورش ميگو، تغذيه و كيفيت آب، تعيين الگوي پايش پيامدها، تعيين راهكارهاي مديريت و كنترل پيامدها از فروردين سال 1391 تا شهريور 1393 در ايستگاه تحقيقاتي بندرگاه و ايستگاه تحقيقاتي خليجفارس، متعلق به پژوهشكده ميگوي كشور، واقع در شهر بوشهر انجام گرديد. شناسايي و غربالگري ريسكهاي پروژه از روش صورت ريز پرسشنامهاي و كمي سازي ريسكها بر اساس روش تجزيهوتحليل جنبه زيستمحيطي و اثر آن، 2(EA)، استفاده شد. براساس نتايج اين مطالعه تعداد عوامل خطر شناسايي شده در ايستگاه تحقيقاتي بندرگاه 15 مورد بود در صورتيكه اين تعداد در ايستگاه تحقيقات ميگوي SPF خليج فارس 13 مورد برآورد گرديد . تعداد بيشتر عوامل خطر در ايستگاه بندرگاه نسبت به ايستگاه خليج فارس ميتواند بدليل سطح پايينتر ايمني زيستي ايستگاه بندرگاه، ساختار فيزيكي فضا ها، قدمت آن و وجود دو كانون احتمالي بروز آلاينده ها، نيروگاه اتمي بوشهر و اسكله صيادي بندرگاه، در نزديكي اين ايستگاه باشد. بالاترين عدد اولويت جنبه (APN) محاسبه شده در ايستگاه بندرگاه 42 بود درصورتيكه بيشترين مقدار عددي اولويت جنبه در ايستگاه خليج فارس 30 بود. نتيجه اين تحقيق نشان مي دهد كه سطح خطر در ايستگاه خليج فارس پايينتر از سطح آن در ايستگاه بندرگاه است. بيشترين احتمال خطر در هر دو ايستگاه تحقيقاتي مورد بررسي مربوط به انتقال عوامل بيماريزا ناشي از تغذيه ميگوها و آلودگي آب ورودي مي باشد.
عنوان نشريه :
شيلات ايران
عنوان نشريه :
شيلات ايران