عوامل مؤثر بر امنيت غذايي ايران (برآورد الگوي VECM)

هدف از اين پژوهش بررسي عوامل تأثيرگذار بر امنيت غذاي ايران (برآورد الگوي VECM) بوده است. در اين راستا شاخص امنيت غذايي از 4 بخش عمده شامل: 1) در دسترس بودن مواد غذايي، 2) دست يابي به مواد غذايي، 3) پايداري (ثبات)، 4) استفاده (بهره برداري) تشكيل شده است كه در هر بخشف از فاكتورهاي خاصي براي برآورد شاخص استفاده شده است. همچنين با استفاده از داده هاي سري زماني سالانه طي دوره 1389-1368 مطالعات براي ايران انجام شد و الگوها مورد برآورد قرار گرفته اند. ابتدا مانايي سري هاي زماني مربوط به نمونه مورد مطالعه بررسي شده است و سري هاي نامانا تشخيص داده شد. سپس به برآورد مدل استفاده شده، پرداخته شده است. معيارهاي آكاييك و شوارتز بيزين را براي سري هاي مربوطه به دست آورده ايم و بر همين اساس، مدل مناسب از رگرسيون چندگانه تا مدل VAR و VECM مورد مطالعه قرار گرفته است و نتايج برآورد بدست آمده از مدل ها در پژوهش نشان داده شد. آنچه در اين پژوهش مهم مي باشد اين است كه ضرايب بدست آمده در رگرسيون چند جانبه، به مراتب با واقعيت اقتصادي مطابقت دارد. پس نتيجه پژوهش حاضر در اين نكته مي تواند خلاصه شود كه رگرسيون چندگانه در ايران تحقيق توانسته است نقش مثبت و معني دار عوامل مؤثر بر شاخص امنيت غذايي را مشخص نمايد.