شرايط زندگي و تعداد مطلوب فرزندان در شهر تهران

Living conditions and ideal number of children in Tehran, Iran

مقدمه: آگاهي از تعداد مطلوب (ايده آل) فرزندان، به تدوين سياستهاي جمعيتي واقع گرايانه و موثر كمك مي كنند. ميانگين تعداد مطلوب فرزندان مردان و زنان جوان متاهل ساكن شهر تهران با توجه به شرايط واقعي و ايده آل زندگي در اين مقاله بررسي شد. مواد و روش كار: اين پژوهش متكي بر داده‌هاي پيمايش 1391 نيات باروري شهر تهران (حجم نمونه = 2267) است كه در جمعيت زنان و مردان متاهل زير 36 سال ساكن مناطق 22 گانه شهر تهران اجرا شد. ميانگين تعداد مطلوب فرزندان در شرايط واقعي و ايده آل زندگي براي كل جمعيت و به تفكيك زير گروههاي اقتصادي- اجتماعي جمعيت مورد مطالعه برآورد شد. يافته ها: بر اساس يافته ها، ميانگين تعداد فرزندان مطلوب در شرايط زندگي واقعي و ايده آل زندگي به ترتيب 6/1 و 2/2 فرز اظهار شده است. با افزايش سطح تحصيلات، سن ازدواج و درآمد و با كاهش دينداري، تعداد مطلوب فرزند كاهش مي يابد. همچنين، ساكنين مناطق جنوبي تهران تعداد فرزندان مطلوب بيشتري را اظهار كردند. بحث و نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش نشان داد كه تعداد مطلوب فرزندان زوجين جوان متاثر از شرايط زندگي آنها شكل مي گيرد. لذا، موفقيت سياستهاي تشويق مواليد منوط به ايجاد تغييرات در ساختارهاي اقتصادي و اجتماعي به نحوي است كه فرزندآوري زوجين جوان را تسهيل كند.

Objective (s): Information about ideal number of children enhances the development of realistic and effective population polices. This study aimed to estimate ideal number of children contingent on actual and ideal living conditions among young married individuals. Methods: The study was based on representative data from the 2012 Tehran Survey of Fertility Intentions (n= 2267), conducted in the population of married women and men aged under 36 years who lived in the 22 districts of Tehran, Iran. Ideal numbers of children in actual and ideal living conditions were estimated for the study population and socio-economic sub-groups of the population. Results: According to the results, the ideal number of children in actual and ideal living conditions were reported 1.6 and 2.2 children respectively. The ideal number of children declined with the rise of education, age at marriage, income, and being less religous. The ideal number of children varied by place of residence, where those lived in the southern districts of the city of Tehran reported higher number of ideal number for children. Conclusion: The results of this study suggest that the ideal number of children of young couples is affected by their living conditions. So, the success of any pronatalist population polices depends on the improvement of couples’ living conditions.