بررسي كاربرد و عدم كاربرد گوگرد در فرمولاسيون كود ميكروبي فسفاته سودو موناس فلورسنس در ذرت (.Zea mays L)

(Application and Non-Application of Sulfur in the Formulation of Pseudomonas fluorescens Phosphatic Microbial Fertilizer on Corn (Zea mays L

كودهاي ميكروبي فسفاته كه از تلفيق بستر آلي (باگاس) و شيميايي (سنگ فسفات و گوگرد) و افزودن باكتريهاي حل كننده فسفات به دو شكل گرانوله يا پودري مورد استفاده قرار مي گيرند، در پژوهش هاي سال هاي اخير مورد توجه قرار گرفته اند و هدف از آن تامين نياز فسفاته گياه مي باشد. اما در مورد استفاده از گوگرد در فرمولاسيون كود ميكروبي فسفاته سوالات و ابهاماتي وجود داشت كه دلايل انجام اين آزمايش بود. آيا گوگرد بر باكتريهاي مورد استفاده اثر منفي ندارد و افزودن گوگرد مي تواند مفيد واقع شود؟ بر اين اساس در اين پژوهش استفاده و عدم استفاده از گوگرد در كود ميكروبي فسفاته توليد شده پس از تامين جمعيت ميكروبي اوليه مناسب (107) از باكتري Pseudomonas fluorescens مورد ارزيابي قرار گرفت. اين كود بر بستر پايه (45 ﮔﺮم سنگ ﻓﺴﻔﺎت + 30 ﮔﺮم باگاس) با كاربرد گوگرد (15 گرم) يا عدم كاربرد آن تهيه شد. تيمارهاي آزمايش شامل شاهد (بدون بستر كود ميكروبي)، بستر كود ميكروبي بدون افزودن باكتري و كود ميكروبي فسفاته در دو مقدار 6/0 و 2/1 گرم براساس آزمون خاك بود. نتايج به دست آمده از آزمايشات گلخانه اي تلقيح ذرت رقم سينگل كراس 704 با كودهاي ميكروبي فسفاته فوق نشان داد كه افزودن گوگرد در فرمولاسيون كود ميكروبي نه تنها اثر بازدارنده بر باكتري نداشت بلكه تمام شاخص هاي رشدي و تغذيه اي گياه ذرت را افزايش داد. كاربرد گوگرد در كودهاي ميكروبي فسفاته باعث افزايش معني دار وزن تر و خشك ريشه (به ترتيب 41/85 و 42/47 درصد) و بخش هوايي (به ترتيب 50/49 و 20/62 درصد) شد. همچنين مقدار جذب فسفر، پتاسيم، آهن و روي بخش ريشه (به ترتيب 45/86، 58/01، 45/09 و 76/33 درصد) و بخش هوايي (به ترتيب 28/66، 29/79، 50/08 و 67/23 درصد) در حضور گوگرد افزايش يافت. به نظر افزودن گوگرد نه تنها اثر منفي بر باكتري P. fluorescens مورد استفاده در فرمولاسيون كود ميكروبي فسفاته نداشته بلكه اثرات مثبت اين كود را تشديد نموده است.

Phosphatic microbial fertilizers (PMFs) which produced from organic (Bagasse) and chemical (Rock phosphate and Sulfur) materials with combination of phosphate solubilizing bacteria (PSB) are taking more concerns in recent researches. These products are being used in two forms; granular or powder, to meet plant P demand. But application of sulfur in this formulation was the main reason of this research, whether the application of S in this context is useful or not? According to this main question, application and non-application of elemental sulfur in produced PMFs were evaluated in this study. This PMF was made after preparing the initial appropriate population (107 CFU/g) of the bacteria Pseudomonas fluorescens in the context of rock phosphate (45 g), bagasse (30 g) and sulfur (15 g). The treatments included the control (without adding any bacteria or PMF), microbial fertilizers bed without adding bacteria (or carriers) and PMFs in two levels of consumption (0.6 g and 1.2 g) based on soil analysis test. The results of greenhouse experiment showed that the addition of sulfur in the formulation of microbial fertilizers not only doesn’t have any inhibiting effect on bacteria but also increases all the indices of growth and plant nutrient. Application of sulfur in phosphatic microbial fertilizers had significant increase on total wet and dry weight of shoot (50.48 and 20.62 %, respectively) and root (41.85 and 42.47 %, respectively), the content of phosphorus, potassium, iron and zinc in the root (45.86, 58.01, 45.09 and 76.33%, respectively) and shoot (28.66, 29.79, 50.08 and 67.23%, respectively) of corn variety S.C.704. Inoculation with microbial fertilizers and plant growth promoting bacteria P. fluorescens with chemical element sulfur led to rhizosphere colonization and caused an increasing effect on plant growth and its nutrition. It seems that addition of sulfur not only has not a negative effect on P. fluorescens bacteria but also the positive effects of this fertilizer have improved.