تبارزايي مولكولي ژنگان A در برخي از گونه هاي Triticum L با استفاده از توالي هاي بين رونوشت هاي ريبوزومي(ITS)

Molecular phylogeny of the A genome using internal transcribed sequences (ITS) of ribosomal genes in some Triticum L. species

درگياهان خانوادۀ غلات(Poaceae) جنس Triticum L شامل گندم نان و ديگر گونه هاي مهم زراعي است كه اهميت اقتصادي بسيار بالايي در تغذيۀ انسان دارند. در اين پژوهش، تبارزايي مولكولي گونه ­هاي جنس Triticum L. داراي ژنگان (ژنوم) A (T. aestivum، T. turgidum، T. urartu و T. boeticum) بررسي شد. براي اين منظور توالي­ هاي بين رونوشت­ هاي ريبوزومي (ITS) با استفاده از دو جفت آغازگر اختصاصي از روي DNAي ژنگاني استخراج‌شده از 26 ژنوتيپ از گونه ­هاي بالا، افزايش و توالي­ يابي شد. توالي­ ها با استفاده از نرم ­افزار MEGA 5.0 و با الگوريتم ClustalW هم‌رديف شدند. ماتريس فاصله ­ها محاسبه و درخت­ وارۀ ژني ترسيم شد. نتايج نشان داد، طول توالي­ هاي ITS1 و ITS2 به ترتيب 650 جفت باز و 700 جفت باز و محتواي G+C به ترتيب 60/25 و 60/50 بود. حفاظت‌شدگي بالايي در نواحي ITS جمعيت ها مشاهده شد (63 و 88 درصد، به ترتيب). تحليل تبارزايي (فيلوژنتيكي) انجام‌شده با استفاده از توالي­ هاي افزايش شده، به‌خوبي گندم هاي ديپلوئيد و پلي­پلوئيد را در دو گروه جداگانه قرار داد. نتايج نشان داد، رابطه‌هاي نزديكي بين T. aestivum و T. turgidum و همچنين بين T.urartu و T.boeticum وجود دارد. به‌طوركلي، اين بررسي نشان داد، نشانگرهاي مولكولي ITS براي بررسي‌هاي تبارزايي بسيار مناسب هستند.

The genus Triticum L. includes bread wheat and other important cultivated species, which are economically important for large parts of the human food. In this study, we conducted a phylogenetic analysis of A genome-possessing species of genus Triticum L. (T. aestivum, T. turgidum, T. urartu and T. boeticum). Here, the internal transcribed sequences (ITS) of nuclear ribosomal DNA were amplified by two pairs of primers in 26 genotypes from the above species. Sequenced amplicons were aligned by ClustalW. Divergence matrices and phylogenic dendrogram were made by MEGA 5.0. Results revealed the full length of sequences of ITS1 and ITS2 were 650 bp and 700bp, respectively and G+C content were 60.25 and 60.50 in them. High levels of conservation in sequences were found among genotypes (%63 and %88). Phylogenetic analysis using amplified sequences were successfully divided diploid and polyploid wheats into individual groups. Regarding to the results, there were close relationships within T. aestivum and T. turgidum and also within T. urartu and T. boeticum. However, our analysis suggests that the ITS molecular markers seem to be proper tools for plant phylogenetic studies.