موسيقي از ميان الحان و نام ها ( پژوهشي در سازها، الحان و موسيقيدانان در دوره ساساني )

ساسانيان هفتمين و آخرين سلسله پادشاهي ايران قبل از اسلام بوده اند كه خوشبختانه در اين رهگذر مدارك بيشتري موجود است. ترقي همه جانبه ايران طبق ضوابط آن عهد قابل توجه است و لذا موسيقي نيز در اين دوران 428 ساله، ارج و احترام بيشتري يافت. از ميان چهل پادشاه ساساني، چهار پادشاه بيش از ديگر پادشاهان بر موسيقي اثر گذارده اند. موسيقي اين دوره را مي توان ريشه موسيقي ايران بعد از اسلام و همچنين ريشه موسيقي ديگر ممالك اسلامي دانست. مدارك زيادي نشان مي دهد كه در دوره ساسانيان موسيقي ايران بسيار غني و در جامعه مقامي شايسته داشته است، چنانكه در آئين مزدك كه در زمان قباد ساساني ظهور كرد موسيقي به عنوان يكي از نيروهاي معنوي چهارگانه: شعور، عقل، حافظه و شادي برابر خداوند جلوه گر مي شود. به علاوه مسلم آن است كه موسيقيدانان، خوانندگان و نوازندگان در دربار شاهان و شاهزادگان ساساني منزلتي شايسته داشته اند؛ چنانكه در افتتاح سدي به رودخانه دجله موسيقيدانان در رديف فرمانداران (ساتراپ ها) از جانب خسرو پرويز دعوت شدند.