ريسك نامتقارن و بازده مورد انتظار

Asymmetric Risk and Expected Return

هدف اصلي پژوهش حاضر، آزمون قيمت‌گذاري ريسك نامتقارن و مقايسه تاثير سنجه‌هاي ريسك نامتقارن و معيارهاي سنتي ريسك بر بازده مورد انتظار جهت تبيين خلاف قاعده نوسان پذيري در بورس اوراق بهادار تهران است. براي اين منظور، نمونه‌اي متشكل از 101 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي بازه زماني 1381 تا 1392 انتخاب و موردبررسي قرار مي‌گيرد. جهت آزمون اثر سنجه‌هاي سنتي و نامتقارن ريسك بر بازده مورد انتظار از مدل فاما- مك‌بث (1973) و رويكرد تحليل پرتفوي استفاده مي‌گردد. نتايج حاصله مويد اثر مثبت و معنادار سنجههاي سنتي (انحراف معيار و نيم انحراف معيار) و نامتقارن ريسك (ارزش در معرض خطر پارامتريك و HR) بر بازده مورد انتظار است. همچنين يافته‌هاي پژوهش دال بر آن است كه كنترل تاثير عواملي نظير اهرم مالي، اندازه شركت، ارزش دفتري به ارزش بازار، نقد شوندگي، مومنتوم و معكوس قادر به تغيير رابطه مثبت سنجه‌هاي متفاوت ريسك و بازده مورد انتظار نيست.

The main objective of this study is to test the asymmetric risk pricing and compare the effect of asymmetric risk measures and traditional measures of risk on expected return is to explain the volatility anomaly. For this purpose, a sample of 101 companies listed in Tehran Stock Exchange during the period from 1381 to 1392 is selected. To test the effectiveness of traditional and asymmetric measures of risk on expected returns is used the Fama- Macbeth (1973) model and portfolio analysis approach. The results is show a positive and significant effect traditional measures (Standard Deviation and Semi-Standard Deviation) and asymmetric risk (Value at Risk parameteric and HR) on the expected return. The results also indicate that the control factors effect such as financial leverage, firm size, book value to market value, liquidity, reverse and momentum is not to change the positive relationship between different measures of risk and expected return.