شيوع فرسودگي شغلي در ماماهاي شاغل در بيمارستان ها و مراكز بهداشتي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران

Prevalence of burnout in midwives working in teaching hospitals and health centers

يكي از اختلالات شايع در محيط هاي كاري كه تحت تنش شديد به وجود مي آيد، فرسودگي شغلي است و مي تواند بر احساس رضايت حرفه‌اي و سلامت جسمي ـ رواني افراد شاغل تاثير منفي داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين شيوع فرسودگي شغلي در ماماهاي شاغل در بيمارستان ها و مراكز بهداشتي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. در اين مطالعه مقطعي كه در سال 1391 انجام شد، 300 نفر از ماماهاي شاغل در بيمارستان ها و مراكز بهداشتي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران به روش نمونه‌گيري خوشه اي انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه استاندارد ماسلاچ استفاده گرديد. تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون‌هاي Tukey,ANOVA وT-test صورت گرفت. يافته ها حاكي از آن بود كه اكثر ماماهاي اين مطالعه فرسودگي شغلي با شدت و فراواني متوسط و نيز عدم موفقيت فردي در سطح بالا داشتند. ميانگين و انحراف معيار فرسودگي شغلي ماماها46/17 71/62 بود. بين سن و بعد مسخ شخصيت (03/0P=)، سطح تحصيلات و بعد خستگي عاطفي و بين محل كار و فرسودگي شغلي و ابعاد سه‌گانه آن ارتباط آماري معني‌دار وجود داشت (05/0 P < ). رابطه آماري معني‌داري بين وضعيت استخدام و وضعيت تاهل با فرسودگي شغلي و ابعاد آن به‌دست نيامد. به‌طور كلي فرسودگي شغلي با شدت متوسط در درصد بالايي از ماماها وجود داشت و در بعد عدم كفايت فردي در سطح بالا بود. لذا راهكارهايي در جهت پيشگيري و كاهش فرسودگي شغلي توصيه مي گردد.

Objective (s): Burnout has been described as a syndrome of emotional exhaustion, depersonalization, and decreased personal accomplishment. Measuring burnout among midwives is important because their well-being has implications for stability in the healthcare workforce and for the quality of care provided. Methods: This was a cross-sectional study. A sample of 300 midwives who were working in teaching hospitals and health centers took part in the study. The data were collected by a designed questionnaire and the Maslach Burnout Inventory. Results: Moderate and severe job burnout were found in most participants (76.7%). There were low levels of emotional exhaustion (59.7%) and depersonalization (75%), and personal accomplishment (59.3%) . There were a significant inverse association between age and depersonalization (p = 0.03), a significant direct association between education and emotional exhaustion (p = 0.04) and between three dimensions of job burnout and place of work (p = 0.02). However, no significant relationships were found between job burnout and marital status and employment status. Conclusion: Midwives’ level of burnout was found to be relatively substantial. Interventions at individual and organizational levels are needed to respond to job demands, minimize the level of chronic stress and decrease the prevalence of job burnout.