شماره ركورد :
965439
عنوان مقاله :
الگوي اپيدميولوژيك مصدوميت‌هاي ترافيكي جاده تهران ـ آبعلي: يك مطالعه آينده نگر
عنوان فرعي :
Epidemiological pattern of road traffic injuries in Tehran-Abali axis in 2008: a prospective study
پديد آورنده :
حاتم آبادي حميد رضا
پديد آورندگان :
سوري حميد نويسنده Soori Hamid , وفايي رضا نويسنده , حدادي مشيانه نويسنده Hadadi Mashyaneh , عيني الهه نويسنده Ainy Elaheh , اثني عشري حميد رضا نويسنده Asnaashari Hamid Reza
تعداد صفحه :
1
از صفحه :
30
تا صفحه :
30
كليدواژه :
Care , Epidemiology , Pre hospital , Revised Trauma Score , اپيدميولوژي , پيش بيمارستاني , مصدوميت‌هاي ترافيكي , مراقبت , Injury Severity Score (ISS) , Traffic injuries
چكيده فارسي :
fiogf49gjkf0d
هدف از اين مطالعه تعيين الگوي اپيدميولوژيك مصدوميت‌هاي ناشي از تصادفات رانندگي در جاده تهران ـ آبعلي در سال 1387 است. در يك مطالعه آينده نگر يك ساله، مصدوميت‌هاي ترافيكي محور تهران ـ آبعلي از زمان وقوع حادثه تا يك ماه بعد از آن و اطلاعات مربوط به مصدومان در دو مرحله پيش بيمارستاني و بيمارستاني با همكاري پليس راه، شش منطقه پايگاه اورژانس پيش بيمارستاني، 12 بيمارستان و 3 درمانگاه جمع آوري شد. اين اطلاعات در مرحله پيش بيمارستاني شامل سن، جنس، عضو آسيب ديده بدن، نمره Revised Trauma Score-RTS و Injury Severity Score-ISS و در مرحله بيمارستاني شامل طول مدت بستري، وضعيت هنگام ترخيص و يك ماه پس از رخداد حادثه بود. در اين مدت، 243 مورد تصادف رانندگي رخ داد. 23 نفر قبل از رسيدن به بيمارستان فوت شدند و 345 مصدوم در مراكز درماني پي گيري شدند. ميانگين سني مصدومين 6/15 ± 6/33 سال بود و 71.1 درصد از آنها مذكر و بيش از 60 درصد از مصدومان، به گروه‌هاي سني 20 تا 39 سال تعلق داشتند. بيشترين فراواني آسيب مربوط به سر و صورت بود. ميانگين RTS مصدومان 7.24 و ميانگين شدت آسيب آنها 9.83 بود. شدت آسيب در عابران پياده نسبت به رانندگان و سرنشينان خودروها و موتورسيكلت‌ها بيشتر بود (0.05 > P). ميانگين زمان بستري در نزديك به 75 درصد از مصدومان كمتر از 24 ساعت بود. وضعيت مصدومان يك ماه پس از ترخيص 66.5 درصد مشابه پيش از تصادف بودند. پيش بيني مراقبت هاي بيشتر پزشكي در صحنه تصادف، آموزش و نظارت بيشتر در رانندگان جوان، آموزش مردم و تامين محل‌هاي عبور مطمين براي عابران پياده، برنامه ريزي‌هاي آموزشي به منظور نحوه حفاظت از سر و صورت در هنگام رانندگي و افزايش كيفيت ارايه خدمات درماني به مصدومان سرپايي مورد نياز است.
چكيده لاتين :
fiogf49gjkf0d
Objective(s): To determine epidemiological pattern of road traffic injuries in Tehran-Abali axis in 2008. Methods: In a prospective study road traffic injuries data in Tehran-Abali axis on event time until one month later and information of pre hospital and hospital care of injured subjects was collected by road traffic police, six emergency stations, twelve hospitals and three clinics during one year. Pre hospital information was included: age, gender, injured organ, Revised Trauma Score (RTS), Injury Severity Score (ISS) and hospital information was duration of hospitalization, status on dismissed time and post event one month later. Results: During one year 243 accidents occurred. In scene 23 subjects have been died. 345 injured subjects were followed. Mean age of subjects was 33.6±15.6. Overall, 71.1 percent of injured subjects were male and more than 60 percent of them were 20-39 years. The most common injuries were head and face damage. Mean of (RTS) and (ISS) was 7.23 and 9.38 respectively. Intensity of injury was higher among pedestrian than vehicles and motorcycle drivers, and occupants, (P < 0.05). Mean of hospitalization among 75 percent of injured subjects was less than 24 hour. 66.5 percent of injured subject after dismissed was like before of accident. Conclusion: More medical services at scene, education and monitoring to novitiate youth drivers, public education and security transit place to pedestrian, educational program to protect of head and face and high quality of medical services to intend for indoor wear injured subjects needs to be predicted.
سال انتشار :
1390
عنوان نشريه :
پايش
عنوان نشريه :
پايش
لينک به اين مدرک :
بازگشت