بررسي تطبيقي- تاريخي حسن صباح و حسن صباح بارتول در رمان الموت

A Historical-Comparitive Study of Hassan Sabbah and Hassan Sabbah Bartol in the novel Alamut

كتاب الموت بارتول، يكي از شاهكارهاي ادبيات كشور اسلووني و اروپا، بيش از هفت دهه است كه در معرض تفاسير گوناگوني قرار گرفته است. از نظر منتقدان صاحب نظر، ساده‌ترين، يا به ادعاي اين مقاله، ساده‌لوحانه‌ترين تفسيرآن، تاريخي قلمداد كردن آن است. در اين مقاله، مهمترين ديدگاه‌ها درباره اين كتاب، با بهره‌گيري از نقدهاي دو تاريخ‌نگار ادبي كه با شيوه بررسي محتوايي و انتقادي رخدادهاي تاريخي است، با شواهد معتبر، واقعيت تاريخي آن به خواننده معرفي مي‌شود. اين مقاله، در مقابل انگاره‌هاي منتسب به اين كتاب مدعي است كه بارتول ضمن داشتن آگاهي‌هايي از تاريخ ايران و خاورميانه، از يك برهه زماني خاص، به جريان‌هاي مصيبت‌بار جامعه خود نظر داشته و با خلق حسن صباح دلخواهش، پيام تندي به ملت خود در برابر ظلم و نفوذ دولت هاي اشغالگر و استبدادي داده است. مقاله حاضر ضمن پذيرش داستان «الموت» به عنوان يك اثر ادبي برجسته، عمق دردهاي اجتماعي ناشي از رويكرد ملي گرايانه نويسنده را دليل جاودانگي اين داستان بارتول مي داند.

Undoubtedly Alamut by Bartol can be considered as one of the masterpieces of Slovenia and Europe which has been exposed to different readings for decades. One of its naive readings is regarding the novel as a literally narration of the events of Iran in the 11th century, the time that Esmailis with Hasan Sabbah as the leader ruled over Alamut Castel. This article tries to analyze that although Bartol had a lot of information about the Middle East of that time but he looks at his own nation and the miserable events of his own country through his own perspective of Hasan Sabbah. This article respects Alamut as a sublime literary work embodying the profound social and nationalistic sufferings of the writer made immortal through his work.