عنوان مقاله :
بررسي همبستگي بين توانمندي روان‌شناختي و مؤلفه‌هاي آن با تنش رواني در پرستاران
عنوان فرعي :
Investigation of the Correlation between Psychological Empowerment and Its Components with Psychological Strain in Nurses
پديد آورنده :
قمری زارع زهره
پديد آورندگان :
قنبری‌افرا لیلا نويسنده بیمارستان كامكار – عرب‌نیا، دانشگاه علوم پزشكی قم، قم، ایران Ghanbari Afra Leila , زند قاسم نويسنده بیمارستان شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشكی قم، قم، ایران. Zand Ghasem , علی‌اكبرزاده آرانی زهرا نويسنده گروه اتاق عمل، دانشكده پیراپزشكی، دانشگاه علوم پزشكی قم، قم، ایران. Aliakbarzadeh Arani Zahra
سازمان :
گروه پرستاری، دانشكده پرستاری و مامایی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
كليدواژه :
Clinical nurses. , Empowerment (Psychology) , psychological strain , پرستاران باليني. , تنش رواني , توانمندي(روانشناسي)
چكيده فارسي :
زمینه و هدف: تنش روانی یكی از مسائل شایع در حرفه پرستاری است كه می‌تواند عواقب ناخوشایندی را برای پرستاران در پی داشته باشد، همچنین توانمندی روان‌شناختی به‌واسطه اثراتی‌كه بر عملكرد حرفه پرستاری دارد، از اهمیت بالایی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی بین توانمندی روان‌شناختی و مؤلفه‌های آن با تنش روانی در پرستاران صورت گرفت.
روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی – همبستگی، بر روی 308 پرستار از 6 بیمارستان آموزشی شهر قم در سال 1396 انجام شد. نمونه‌ها به روش سرشماری و مطابق با معیارهای ورود انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه ۱۲ سؤالی (مقیاس 5 درجه‌ای) توانمندی روان‌شناختی Spritzer و پرسشنامه ۱۰ سؤالی (مقیاس 5 درجه‌ای) تنش روانی Osipow بود.
یافته‌ها: میانگین توانمندی روان‌شناختی، ۶۱/۰ ۹۰/۳ و میانگین میزان تنش روانی، ۸۵/۰ ۴۸/۲ تعیین گردید. براساس نتایج تحلیل رگرسیون، از بین متغیرهای پیش‌بین (مؤلفه‌های توانمندی روان‌شناختی)، احساس خودمختاری و اثرگذاری در سطح خطای كمتر از 05/0، معنی‌دار بود. در این میان، بیشترین تأثیر توانمندسازی مربوط به مؤلفه خودمختاری بود كه در جهت معكوس بیش‌بینی‌كننده تنش روانی است.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد با توانمندكردن هرچه بیشتر پرستاران در محیط‌های بالینی و در مؤلفه "خودمختاری" از میان مؤلفه‌های مختلف توانمندی روان‌شــناختی، می‌توان تنش روانی آنها را كاهش داد. این امر خود لزوم توجه به برنامه‌ریزی در زمینه توانمندسازی هرچه بیشتر پرستاران را در محیط‌های بالینی آشكار می‌سازد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Psychological strain is one of the prevalent problems in nursing profession, which can lead to unpleasant consequences; also, psychological empowerment is of great importance due to its effects on nursing professional practice. The present study was conducted with the aim of determining the correlation between psychological empowerment and its components with psychological strain in nurses.
Methods: This descriptive - correlational study was performed on 308 nurses working in 6 educational hospitals of Qom city in 2017. Samples were selected through census method and according to the inclusion criteria. Data collection tools included a 12-question questionnaire (5 degrees scale) of Spreitzerʹs Psychological Empowerment, and a 10-question questionnaire (5 degrees scale) of Psychological Strain (Osipow).
Results: The mean psychological empowerment was determined 3.90±0.61 and the mean amount of psychological strain was 2.48±0.85 .According to the results of regression analysis, among predictor variables (psychological empowerment components), autonomy and impact, were significant at the error level less than 0.05. Among them, the greatest influence of empowerment was related to the autonomy component, which inversely predicts psychological strain.
Conclusion: The results of this study showed that empowering nurses as much as possible in clinical settings and in “autonomy” component of psychological empowerment components, can reduce their psychological strain. This issue reveals the need to pay attention to the planning in the field of empowerment of nurses in clinical settings.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
