تغييرات ميزان فنل گياه گوجه فرنگي آلوده به شانكر رايزوكتونيايي توسط سالسيليك اسيد و گونه هاي قارچ ميكوريز Glomus spp

Changes phenol in tomato plants infected with Rhizoctonia solani by salicylic acid and mycorrhizal fungi Glomus spp

قارچ Rhizoctonia solani بيماريهاي مختلفي از جمله مرگ گياهچه، پوسيدگي ريشه و طوقه و پوسيدگي ميوه را در گياه گوجه فرنگي ايجاد ميكند. در اين تحقيق تاثير گونه هاي قارچ ميكوريز Glomus spp. و سالسيليك اسيد در القاي مقاومت گياه گوجه فرنگي آلوده به قارچ Rizoctonia solani مورد ارزيابي قرار گرفت. آزمايش تاثير گونه هاي ميكوريز و ماده سالسيليك اسيد در دو گروه گياهان سالم و بيمار در قالب طرح كاملاً تصادفي با آزمايش فاكتوريل با 32 تيمار در سه تكرار انجام گرفت. فاكتور اول وجود و عدم وجود بيمارگر، فاكتور دوم گونه هاي قارچ ميكوريز (Glomus hoi، G. emosseaو G. intraradices) و فاكتور سوم سالسيليك اسيد در غلظت هاي (صفر، 1، 0/5 و 1/5 ميلي مولار) استفاده گرديد. عوامل القا كننده مقاومت فوق الذكر در مرحله گياهچه به خاك اطراف ريشه اضافه و در بازه هاي زماني 24 و 120 ساعت ميزان فنل اندازه گيري و روند تغييرات آن مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در بازه زماني 24 ساعت بيشترين ميزان فنل مربوط به تيمار گياهچه سالم القا شده با سالسيليك اسيد در غلظت 0/5 ميلي مولار بود. بيشترين ميزان آنزيم فنل در گياهچه هاي بيمار القا شده با SA و گلوموس مي باشد كه در طول دوره آزمايش افزايش يافت. بر اساس اين آزمايش تيمار گياهچه القا شده با سالسيليك اسيد در غلظت 1 ميلي مولار همراه با G. mosseae بهترين تيمار از نظر عملكردي مشخص گرديد.