نقد هيدگر بر مفهوم جهان در فلسفۀ دكارت

Heidegger’s Criticism of the Concept of World in Descartes’ Philosophy

هدف اين مقاله عبارت است از تشريح نقد هيدگر بر مفهوم جهان نزد دكارت. اين نقد بر مبناي مفهوم جديدي از جهان صورت مي گيرد كه هيدگر در هستي و زمان خلق كرد و در نوشته هاي بعدي خود بسط داد. روش اين مقاله عبارت است از تحليل مفهوم جهان نزد دو فيلسوف و مقايسه ي آنها. جهان دكارتي عبارت از امتداد است وليجهان هيدگر در واقع شبكه روابطي است كه زندگي داز اين را بر مي سازند. از اين در جهان قرار دارد نه جهان در ذهن دازاين. جهان زمينه اي است كه در آن برقرار كردن نسبت با امر تودستي ممكن مي شود و معنا مي يابد. پس از اين، در چند اثر از دوران متأخر نيز هيدگر مفهوم دكارتي جهان را نقد مي كند. هيدگر در نوشته هايي همچون «عصر تصوير جهان» و «پرسش از تكنولوژي»، از بدل شدن جهان به تصوير و منبع انرژي باد مي كند كه در واقع محصول تصور دكارتي از جهان هستند. نتيجه اين مقاله نشان مي دهد كه سلطه تكنولوژي در دورن معاصر در امتداد تصور دكارتي از جهان شكل گرفته است.

The aim of this article is to illustrate Heidegger’s criticism of the concept of world in Descartes’ thought. This criticism finds its grounds on a novel conception of world Heidegger has brought forward in Being and Time, and pursued in his ensuing writings. The method of this article lies originally in analyzing the concept of world on the basis of the two philosophers’ views, and finally drawing a comparison between them. The Cartesian world has been characterized as extension but the Heideggerian world is indeed a web/network of relations constituting Dasein’s life. Dasein is in the world but the reverse does not hold true: the world is not in Dasein’s mind. The world is a basic background in which there lies the possibility of making relations, and giving significance toward the ready-to-hand. Henceforward, Heidegger, in some writings of his later thought, criticizes the Cartesian concept of world. In “The Age of World Picture” and “The Question Concerning Technology”, Heidegger pays careful attention to the transformation of world into picture and energy-source both of which are the essential consequences of Descartes’ conception of world. The conclusion of this article portrays the fact that the sovereignty of technology in contemporary era stands in line with the Cartesian conception of world.