بررسي ويژگيهاي عشق در شعر حافظ و ابن فارض

حافظ و ابن فارض از شاعران و بزرگترين سرايندگان شعر غنايي در زبان فارسي و عربي مي باشند. درون مايه ي اغلب شعر اين دو شاعر عشق است؛ تا آنجا كه مي توان ديوان حافظ را ديوان عشق ناميد، همچنين ابن فارض را بدين سبب سلطان العاشقين لقب دادند. هرچند در باب عشق، سخنان فراواني عرضه شده؛ اما بازهم ميدان سخن، براي شيفتگان اين عرضه باز است. هدف اصلي مقاله حاضر بررسي ويـژگي‌هاي عشق از زبان اين دو شاعرمي باشد. براي اين‌ كار، شش‌ ويژگي: ازلي و ابدي بودن عشق؛ عشق، اساس آفرينش؛ دشواري راه عشق؛ مورد بررسي تطبيقي و تحليل قرار گرفته است. يافته هاي اين پژوهش نشاني مي دهد كه موارد اشتراك دو شاعر فراوان است كه مي تواند براي شناخت افق شعر هر دو شاعر موثر افتد. از اين ويژگي هاي مشترك مي توان به پديده ي درمان گري عشق، دشواري عشق و بي درمان بودن آن اشاره كرد.