تبيين رفتار راي دهي مردم تهران در انتخابات هاي اخير (با تاكيد بر انتخابات دوره دهم مجلس شوراي اسلامي)

Clarification of Voting Behavior in Tehran Related to the Recent Election (with the Emphasis on the Tenth Election of Islamic Consultative Assembly)

با توجه به اهميت روزافزون انتخابات در جوامع مختلف، تبيين رفتار راي دهي يكي از وجوه اساسي جامعه شناسي سياسي است. در اين راستا، مقاله حاضر درصدد تبيين رفتار راي دهي مردم تهران در انتخابات هاي اخير، به ويژه انتخابات دهم مجلس شوراي اسلامي در دو بعد ميزان مشاركت و جهت آن است. در بعد ميزان مشاركت سوال اصلي، چرايي مشاركت 52 درصدي مردم و در بعد جهت، سوال، چرايي راي آوري فهرست انتخاباتي اصلاح طلبان است. مقاله مي كوشد با بهره گيري از رهيافت جامعه شناسانه، فرا تحليل داده هاي موجود و مشاهدات ميدانيِ نگارنده به سوالات فوق پاسخ گويد. در بعد ميزان مشاركت، بر عامل افزايش احساس اثرگذاري اقشار طبقه متوسط رو به بالا و بالاي تهران تاكيد شده است. در بعد جهت مشاركت نيز اعتقاد بر اين است كه اصلاح طلبان توانستند در انتخابات تهران پيروز شوند، تنها به اين دليل كه توانستند پايگاه و اقشار اجتماعي متمايل به خود را بسيج كنند و پاي صندوق راي آورند. رايِ ليستي و هماهنگ اين اقشار سبب رقم خوردن نتايج انتخابات تهران گرديد. از ديد نگارنده، اين رفتار (فرايند بسيج و رايِ ليستي) نه يك رفتار سلبي، اعتراضي و كنشي يك سويه، كه كنشي ايجابي و دو سويه است و در صورت مهيا بودن شرايط و بسترها، دوباره تكرارپذير خواهد بود. تكرار نتايج انتخابات در سال 1396 مويد اين نكته است.

Considering the great importance of election in different communities, the clarification of voting behavior is considered as one the fundamental aspects of political sociology. In this regard, the present article is to clarify the voting behavior of people in Tehran for the recent election particularly the tenth election of Islamic consultative assembly in terms of the amount of cooperation and its direction. Regarding the amount of cooperation, the main question is the reason of 52 percent cooperation of people and in regard with the direction; the question is cause of reformists winning the election. The article is to answer the aforementioned questions by taking advantage of the sociological strategy, over analysis of present data, as well as observations. In terms of the amount of cooperation, it has been emphasized on the considerable effectiveness of people belonging to higher than the middle class as well as the upper class in Tehran. In terms of direction of cooperation, it is believed that the reformists could succeed in the election of Tehran, because they could mobilize the social classes as their fans and encourage to vote in favor of them. The harmonious voting of these classes led to the cancellation of results of Tehran election. In view of the author, this behavior (mobilizing process and list based vote) is not a unilateral, privative, protesting and acting behavior but a bilateral and affirmative action and in case of providing the conditions and grounds, it will repeat. The repetition of election results in 1396 confirms this point.