پديد آورندگان :
سيدشريفي، رضا دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي , نورمحمدي، سهيلا دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي , محب الديني، حسين دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي , بوستان، آزاده دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي , سيف دواتي، جمال دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي
كليدواژه :
شبيه سازي , بهينه سازي توليد , نرخ جايگزيني , گاو شيري
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: اين مطالعه با هدف بررسي پارامترهاي مرتبط با درصد جايگزيني و عايدي ناشي از نگهداري در گله گاوهاي شيري با بهينه سازي سامانه توليد به انجام رسيد. تصميم هاي بهينه جايگزيني به عنوان يكي از عوامل موثر بر سود دامداري ها شناخته مي شوند، كه اين تصميمات به طور مستقيم تحت تاثير نوسانات قيمت شير، قيمت لاشه و هزينه جايگزيني قرار مي گيرند. تصميم به حذف منطقي و بهينه دام با مقايسه ارزش كنوني جريان نقدينگي آينده ي گاو حاضر در گله با ارزش كنوني جريان نقدينگي آينده تليسه جايگزينش به دست مي آيد، در نهايت حيواني كه بيشترين ارزش را در زمان حال داشته باشد جايگاه را به خود اختصاص مي دهد. تفاوت در ارزش هاي كنوني هر دو حيوان عايدي ناشي از نگهداري است كه بيانگر سود اضافي از زمان نگهداري تا زمان بهينه جايگزيني آن است. تقريبا دو سال توليدي طول مي كشد تا يك گاو جايگزين بتواند هزينه هاي توليد و پرورش خود را به دامدار باز پس دهد و موجب افزايش درآمد و ايجاد سود شود. طول عمر زياد باعث كاهش هزينه هاي جايگزيني در گله مي شود و با افزايش فاصله تجديد نسل سن گله را به طرف گاوهاي مسن تر و پيرتر تغيير مي دهد و از سويي ديگر ميانگين توليد گله به دليل افزايش نسبت گاوهايي كه در دوره هاي شيردهي بالاتري قرار دارند افزايش مي يابد.
مواد و روش ها: در اين بررسي به كمك محيط برنامه نويسي متلب برنامه اي براي شبيه سازي سامانه زيست اقتصادي گله طراحي و سپس درآمدها و هزينه ها در سيستم برآورد گرديد. همچنين به منظور تعيين عمر بهينه گله و نرخ جايگزيني از روش برنامه ريزي پوياي احتمالي استفاده شد. گاو شيري با متغيرهاي حالت شامل دوره شيردهي، ظرفيت توليد شير و حالات مختلف تأخير در آبستن شدن تعريف گرديد. در هر مرحله گاوهاي شيري به وسيله متغيرهاي وضيعتي شامل توان توليدي در 3 سطح كم توليد، متوسط و پر توليد و عملكرد توليد مثلي در 4 سطح با فاصله زايش 410، 450، 490 و 530 روز طبقه بندي شدند. به منظور بررسي اثر تغيير در مقادير ورودي روي پاسخ مدل از تست حساسيت استفاده شد.
يافته ها: نتايج بررسي نشان داد با افزايش قيمت تليسه، تعداد كمتري گاو حذف مي شود و عمر بهينه گله افزايش و نرخ جايگزيني پايين مي آيد. كاهش قيمت شير به افزايش عمر بهينه گله و حذف كمتر گاوها منجر شد كه مرتبط با نرخ پايين جايگزيني است. با افزايش فاكتور تنزيل (كاهش نرخ تنزيل) درصد گاوهاي حذفي بالا رفته و عمر بهينه كاهش يافته و نرخ جايگزيني افزايش يافت. نتايج مدل در حالت عدم قطعيت سيستم توليد نشان داد هر پارامتري كه سبب افزايش درصد جايگزيني مي شود باعث كاهش ميانگين عايدات ناشي از نگهداري حيوان مي شود. نتايج نشان داد كه با بالا رفتن قيمت تليسه، افزايش متوسط هزينه تغذيه، كاهش توليد متوسط گله، كاهش قيمت گوساله، كاهش قيمت شير و كاهش قيمت گاو حذفي، عمر بهينه افزايش مي يابد و تعداد گاو كمتري حذف مي شود لذا ارزش نگهداري گاو موجود در گله بالاتر از حالتي مي شود كه قيمت تليسه و هزينه تغذيه پايين و توليد متوسط گله، قيمت گوساله، قيمت شير و قيمت گاو حذفي بالا است.|
نتيجه گيري: دو عامل مهم و تاثير گذار عمده روي درصد حذف توليد متوسط گله و هزينه تليسه جايگزين است تغييرات در هزينه تغذيه و گوساله تاثير قابل توجهي روي ميزان حذف ندارند. سياست هاي جايگزيني بهينه بيش از ارزش اسقاطي گاو (قيمت گاو حذفي) به هزينه هاي پرورشي يا خريد تليسه هاي جايگزين بستگي دارد. نرخ بالاي جايگزيني تليسه سبب مي شود كه اولا دامدار از يكي از مهمترين منابع درآمدي همان فروش تليسه مازاد محروم شود. ثانيا با افزايش نرخ جايگزيني در گله، ميانگين سني گله كاهش مي يابد و اكثر گاوها قبل از اين كه به حداكثر توان توليدي خود برسند حذف مي شوند. بنابراين اگر دامدار مجبور به جايگزيني دام شود نه تنها درآمدي حاصل نمي شود بلكه تا هنگام زايش بايد آن را در گله نگهداري نمايد كه مستلزم هزينه زياد خواهد بود.
چكيده لاتين :
Background and objectives: The aim of this study was to investigate the parameters related to replacement percentage and revenue obtained by maintenance of dairy cows through production system optimization. The optimum replacement decisions are known as one of the factors affecting the profitability of livestock which are directly affected by fluctuations in milk prices, the price of carcass and replacement costs. When the current value of future cash flows of cows and alternatives are calculated, the optimal decision is to maintain the animal which its current value is higher which represent the additional benefit from maintenance time till replacement optimum time. It takes almost two production years till an alternative cow return its production and breeding costs and increase revenue and profit. Long life reduces replacement costs in cattle. Furthermore, it increases the generation refresh interval, shifts the cattle age toward older cows, and consequently the cattle average production will be increased due to increasing cows with higher lactation periods.
Materials and Methods: In this study, using MATLAB programming language, a number of programs designed to simulate cattle bio-economic system then the revenues and costs were estimated in the system. In order to calculate the optimum life of the herd and the rate of replacement, possible dynamic programming method was used, as well. Dairy cow defined by state variables including lactation period, milk production capacity and different scenarios in late pregnancy. At each stage, dairy cows classified by condition variables including three production levels (low, Medium and high production) and reproductive performance in four levels with calving interval of 494, 454, 414 and 534 days. To evaluate the effect of changes in input values on model response, sensitivity test was used.
Results: The results showed that by increasing the price of heifers, fewer cows were removed and optimal cattle life was increased and the replacement rate decreased. Milk price reduction resulted in increased cattle optimum life and less cow removal which was associated with low rates of replacement. By increasing the discount factor (discount rate reduction) the percentage of removed cows was raised and optimum life was decreased, in contrast, the replacement rate was increased. Model results in the uncertainty state of production system showed that each parameter that causes increasing the replacement percentage, resulted in the reduction of average revenue from RPO animal maintenance. Results showed that increase in the heifer price and feed average cost, on the contrary, the reduction in cattle average production, removed cow price, calf and milk price, the optimum life increased and the number of removed cows reduced. Therefore, the maintenance value of cows in the cattle were higher than the state of which the heifer price and feed costs were low and cattle average production, calf price, milk price and removed cow price were high.
Conclusion: Two major factors affecting the culling rate were average herd production and the cost of replacement heifers. Fluctuation in the cost of feeding and calves did not affected cow-culling rate, significantly. Optimal replacement policies mainly depend on breeding or purchasing costs of alternative heifers rather than residual costs of the cow (removed cow price). The high rate of heifer replacement causes that the ranchman to be deprived of one of the most important revenue sources (the sale of surplus heifers). Then, by increasing the rate of replacement in cattle, cattle average age will be reduced and most of the cows will be culled before reaching their maximum production capacity. Therefore, on condition that replacement of cows take place, not only no revenue will be obtained but also rearing cost will be added since calving.
