شماره ركورد :
967832
عنوان مقاله :
اثر منبع نشاسته در جيوه هاي حاوي خيساب ذرت بر عملكرد، متابوليت هاي خوني و فعاليت آنزيم هاي شكمبه اي در بره هاي پرواري
عنوان به زبان ديگر :
Effect of starch source in diets contained corn steep liquor on performance, blood metabolites, and ruminal enzymes activities of fattening lambs
پديد آورندگان :
جيريايي، فاطمه دانشگاه اراك - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي , كاظمي بنچناري، مهدي دانشگاه اراك - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي , مرادي، محمدحسين دانشگاه اراك - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي , ميرمحمدي، داوود دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - دانشكده علوم دامي - گروه تغذيه دام و طيور
تعداد صفحه :
17
از صفحه :
151
تا صفحه :
167
كليدواژه :
پره پرواري , منبع نشاسته , خيساب ذرت , عملكرد , متابوليت هاي خون
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: منبع پروتئيني خيساب ذرت (Corn steep liquor) حاوي پروتئين نسبتا بالايي (42 درصد بر اساس ماده خشك) مي باشد كه از نظر پروتئين محلول نيز غني است. اين ماده خوراكي يكي از محصولات جانبي فرآوري دانه ذرت مي باشد كه بر اساس نوع فرآوري داراي پروتئين محلول نسبتا بالايي مي باشد. عليرغم اينكه پژوهش هايي در مورد استفاده از منبع خيساب ذرت به عنوان منبع پروتئين محلول انجام گرفته است اما بررسي مصرف همزمان اين منبع پروتئيني با منابع متفاوت انرژي (نشاسته) نياز به پژوهش بيشتري دارد. تاثير همزمان سازي اين منبع پروتئيني با سه نوع غله به عنوان منبع نشاسته (جو، ذرت و گندم) بر عملكرد، برخي متابوليت هاي خوني و فعاليت دو آنزيم شكمبه اي (كربوكسي متيل سلولاز و ميكروكريستالين سلولاز) در بره هاي پرواري نژاد فراهاني مورد بررسي قرار گرفت. بره هاي پرواري جيره هايي بر پايه منبع پروتئين خيساب ذرت مصرف كردند كه نوع منبع نشاسته در آن ها متغير بود. مواد و روش ها: تعداد 18 راس بره نژاد فراهاني با ميانگين وزن 3 ± 32 كيلوگرم در قالب طرح كاملاً تصادفي با 3 تيمار با 6 تكرار به به مدت 63 روز تحت آزمايش قرار گرفتند. تيمارهاي آزمايشي شامل استفاده از غلات متفاوت شامل، جو (تيمار 1)، ذرت (تيمار 2) و گندم (تيمار 3) بودند. تمام جيره ها حاوي 10 درصد (بر پايه ماده خشك) خيساب ذرت بودند. اقلام ديگر جيره هاي آزمايشي ثابت بود. يافته ها :نتايج نشان داد مصرف خوراك (0/01>P) و افزايش وزن روزانه (0/05>P) تحت تاثير تيمارها قرار گرفت به گونه اي كه بره هاي تغذيه شده از جيره حاوي ذرت بيشترين افزايش وزن و مصرف خوراك و همچنين دام هاي تغذيه شده از جيره حاوي گندم كم ترين مصرف خوراك و كم ترين افزايش وزن را در بين تيمارها نشان دادند. ضريب تبديل (FCR) در بين تيمار هاي آزمايشي تفاوتي نشان نداده و ثابت بود. غلظت گلوكز خون در تيمار ذرت داراي تمايل به معني داري (0/09=P) و هم چنين غلظت بتاهيدروكسي بوتيرات نيز در اين تيمار كاهش داشت (0/03=P). نتايج نشان داد pH مايع شكمبه در بره هاي تغذيه شده با دانه جو كاهش يافت و غلظت نيتروژن آمونياكي مايع شكمبه در تيمار مصرف كننده جو تمايل به افزايش داشت (0/07=P). بالاترين سطح pH مايع شكمبه مربوط به دام هايي بود كه دانه ذرت مصرف كرده بودند. آنزيم هاي شكمبه اي بررسي شده تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفتند (0/05
چكيده لاتين :
Background and objectives: Corn steep liquor (CSL) contains high amount of protein (42% DM basis) which is high in soluble protein ratio. This feedstuff is derived from the corn processing and has contain relatively high concentration of soluble protein. Despite previous studies evaluated the inclusion of CSL as protein source in diets, but synchronized inclusion of this feedstuff with different energy sources (starch) need more research. The effects of synchronization of CSL with different starch containing sources (barley, corn and wheat) on performance, blood metabolites and ruminal enzymes in Farahani fattening lambs was evaluated. Materials and methods: Eighteen Farahani lambs averaging BW 32 ± 3 kg (SD) were allocated in three different experimental treatments (6 lambs/each) in completely randomized design in a 9 weeks fattening trial. The basal diet has contained similar amount of CSL (10% DM basis) and different starch source was offered in different experimental treatments as follow; 1) barley grain (BG); 2) corn grain (CG); and 3) wheat grain (WG). Other dietary ingredients were constant among treatments. Results: The results showed that the feed intake (P = 0.01) as well as daily gain (P = 0.05) differed among treatments with the greatest amounts of both intake and gain for corn grain fed lambs. Conversely wheat grain fed lambs showed the lowest intake and gain in the current study. The feed conversion ratio was constant among treatments. The corn fed lambs had the greatest ruminating time in the current study. The CG fed lambs had tended to have greater glucose (P = 0.09), however lower BHBA (P = 0.03) concentration in blood. Feeding barley grain with CS resulted the greatest urea nitrogen concentration in blood (P = 0.01). The rumen pH was reduced in barley fed lambs and the greatest ruminal pH value was obtained in lambs fed corn grain. No one of the measured ruminal fluid enzymes (CMCase, MCCas) were differed among treatments. Conclusion: In conclusion, results revealed that inclusion of CSL as high soluble protein source is more efficient if synchronized with corn grain in comparison with barley or wheat grains in fattening lamb production.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
پژوهش در نشخواركنندگان
فايل PDF :
3640913
عنوان نشريه :
پژوهش در نشخواركنندگان
بازگشت