بررسي اثرپذيري منظومه ويس و رامين از اندرزنامه هاي پهلوي در حوزه مفاهيم تعليمي

Contemplation on the effectiveness of the Weis.s and Ramin verses ofPahlavi statements in the field of educational concepts

ويس و رامين داستاني عاشقانه و مربوط به دوران اشكاني - ساساني است. فخرالدين اسعد گرگاني اين اثر را در قرن پنجم هجري به نظم درآورد. نگرش اصلي در اين سروده، غنايي است؛ اما نمود مضامين تعليمي نيز در آن ديده مي‌‌شود. اين آموزه‌‌ها به‌طور مستقيم (از زبان راوي- شاعر) يا غيرمستقيم (از زبان شخصيت‌‌ها) تبيين شده‌‌اند. فخرالدين اسعد با قواعد زبان و ادبيات پهلوي كاملاً آشناست؛ ازاين‌‌رو بدون دخالت‌ عناصر اسلامي و با حفظ سنت‌‌هاي مَنشي ايرانيان در دوران پيش از اسلام (كه به‌طور ويژه در اندرزنامه‌‌هاي پهلوي نمايان است)، موفق شد شاهكاري غنايي - تعليمي بسرايد. بنابراين در اين مقاله، تأثيرگذاري تعليمي اندرزنامه‌‌هاي پهلوي بر منظومۀ ويس و رامين به روش توصيفي - تحليلي بررسي مي‌شود. سنت‌‌هاي اخلاقي مانند خردستايي و دانش‌‌آموزي، ستايش خداوند و توكل به او، وفاي به عهد، دادگري، خرسندي و قناعت، منش و گفتار راست، دنياستيزي و آزمندي، در اندرزنامه‌‌ها بسيار ديده مي‌شود. اين سنت‌هاي اخلاقي در منظومۀ ويس و رامين نيز بيان شده است. درنتيجه اين گمان تأييد مي‌‌شود كه سرودۀ فخرالدين اسعد با تأثيرپذيري از فرهنگ و اخلاق ايرانيان باستان سروده شده است.

Weiss and Ramin is a romantic story about the Parthian-Sassanid era. This poem was staged by Fakhreddin Asad Gorgani in the fifth century. Although the main attitude in this poem is Lyric, but there are educational themes in it. Ethical issues have been explicitly explained (from the narrator-poet) or indirect (from the characters). F akhreddin Asad is well acquainted with the rules of Pahlavi's language and literature. Therefore, without interfering Islamic elements and with preserving the ethical traditions of pre-Islamic Iranians, which has been particularly expressed in Pahlavi's constitutions, it succeeds in creating a magnificent lyric-education. That's why, in this article, the influence of Wies and Ramin's poems has been explored from descriptive-analytical methods. Findings of the research show that moral traditions are reflected in the codes of conduct such as wisdom and students, praise and reverence for God, faithfulness, justice, satisfaction, courtesy, true speech and behavior in the verses of Weiss and Ramin have been outlined and described. As a result, this hypothesis confirms that Fakhreddin Asad's poem was created under the influence of ancient Iranian culture and ethics.