ناسازگاري عدد و معدود در روايات با تاكيد بر روايت مكارم اخلاق انبيا

Disagreement of the numbers with the counted items in the traditions with an emphasis on the tradition called "Makārim Akhlāq al-Anbiyā"

صحت يك متن حديثي، افزون بر روش هاي شناخته شده اعتبارسنجي سندي، به هماهنگي متن حديث نيز وابسته است. يكي از مواردي كه در برخي روايات مشاهده مي شود، عدم تطابق عدد و معدود در متن حديث است. احاديثي وجود دارد كه پيشوايان ديني در آن با بيان عددي به شمارش خصايص مي پردازند، ولي تعداد آن ها در متن روايت با عدد اوليه سازگار نيست. در اين پژوهش با عنوان كردن برخي از اين احاديث، به حل اين مشكل در روايت خصايص انبيا پرداختيم و با دست يابي به متن اصلي، بررسي واژگان و تشكيل خانواده حديث به اين نتيجه رسيديم كه در اين روايت، عبارتي از متن روايت سقط شده كه نشان از آن دارد كه دو صفت مازاد صدق و امانت، نه به عنوان مكارم اخلاق، بلكه به عنوان يك هنجار به شمار مي آيد و اين رغبت در ازدياد اين دو صفت است كه مي تواند به عنوان مكارم اخلاق محسوب شود.

Soundness of a tradition text is dependent – along with the recognized methods of isnad-oriented evaluation - to the consistency of the text of tradition. One of the cases observed in certain traditions is that the numbers do not tally with their counted items in the text of tradition. Traditions in which the leaders of religion (i.e. the Prophet or the Imams) mention numbers to enumerate a series of characteristics, traits, etc. but their count does not tally with the primary number. In this article we mentioned some of the traditions of this kind to solve this problem in the tradition of Khaşā'iş al-Anbiya' (the prophets' characteristics). By getting access to the original text, studying the glossary and establishing the hadith family, we came to this conclusion that a phrase has been dropped in this tradition. It suggests that the two additional attributes of truthfulness (șidq) and trustworthiness (amānah) are considered as norms and not as the noble traits, and that it is the inclination towards these attributes that can be considered among noble traits