بررسي پتانسيل ترسيب كربن در اندامهاي مختلف و خاك زير اشكوب گونه هاي قيچ (Zygophyllum atriplicoides) و گروج (Gymnocarpus decander) مطالعه موردي: مراتع صالح آباد هرمزگان

The evaluation of carbon sequestration at plant’s organs and soil characteristics in understory of Zygophyllum atriplicoides and Gymnocarpus decander (Case study: Saleh-Abad, Hormozgan)

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر پتانسیل ترسیب كربن در اندام‌های گیاهی (ریشه، ساقه و برگ) و خاك زیر اشكوب دو گونه قیچ ( Zygophyllumatriplicoides) و گروج (Gymnocarpusdecander) در دو عمق (0 تا 15 و 15 تا 30 سانتی متری خاك) در منطقه صالح آباد فاصله 41 كیلومتری شهرستان حاجی آباد و 206 كیلومتری شمال بندرعباس در سال 1391 طراحی و اجرا گردید. نمونه‌برداری از اندام های گیاهی به تفكیك برگ، ساقه و ریشه انجام گردید. پس از تعیین میانگین وزن خشك گونه های برداشت شده از منطقه، مقدار كربن آلی در قسمت هوایی و زمینی و كربن آلی خاك مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعه حاضر به صورت دو آزمایش فاكتوریل بر پایه طرح كاملا تصادفی انجام شد. فاكتور اول نوع گیاه و فاكتور دوم اندام‌های گیاه (آزمایش اول) و عمق‌های مختلف خاك (آزمایش دوم) بود. نتایج این آزمایش بیان كرد كه در منطقه صالح آباد بیشترین مقدار ترسیب كربن در عمق0 تا 15 سانتی‌متری خاك بدست آمد. تاثیر نوع گیاه و اندام گیاهی بر مقدار كربن ذخیره شده در بافت گیاه در سطوح احتمال 5 و 1% معنی‌دار بود، در حالی كه برهمكنش این دو عامل تاثیر معنی‌داری بر كربن ذخیره شده نداشت. بین اندام‌های مختلف گیاه نیز تفاوت معنی‌داری از نظر كربن ذخیره شده مشاهده گردید. بیشترین و كمترین مقدار كربن ذخیره شده در بافت گیاهی به ترتیب در اندام های ساقه و ریشه مشاهده شد. مقدار كربن ذخیره شده در بافت گیاه قیچ (09/45 كیلوگرم) بود، در حالیكه در گیاه گروج این مقدار74/40 كیلوگرم بدست آمد كه این میزان 7/10درصد نسبت به گیاه قیچ كمتر می‌باشد. بنابراین بطور كلی می توان نتیجه گرفت كه گیاه قیچ دارای توانایی بیشتری در ترسیب كربن در اندام‌های گیاهی می‌باشد.   

The present study was conducted to evaluate the potential of carbon sequestration in plant organs (root, stem and leaf) of Zygophyllum atriplicoides and Gymnocarpus decander and soil at two depths (0-15 and 15-30cm). The experiment was conducted in the Saleh-Abad region, 41km north of Haji-Abad, Bandar-Abbas Hormozgan, Iran, during 2012. Sampling of plant organs was performed by separating the leaf, stem and root. After determining the average dry weight of the study species, the content of organic carbon was calculated for both plant and soil. This study was carried out in two separate factorial experiments arranged using a randomized complete design. The first factor was the type of plant species in both experiments. The second factor was the plant organs in experiment I and different soil depths in experiment II. The results showed that the highest carbon sequestration was obtained at 0-15 cm soil depth. The effects of plant species and plant organs on the content of carbon stored in plant tissues was significant (P ≤0.05) and (P ≤0.01), respectively, while the interaction of those two factors had no significant effect on stored carbon. A significant difference was found between plant organs in terms of stored carbon. In both plants, the highest and lowest content of stored carbon was observed in stem and root, respectively. According to the results, the carbon content stored in Z. atriplicoides (45.09 Kg) was 10.7% more than that of G. decander (40.74 Kg). Overall, the results of this study indicated that the highest carbon sequestration was obtained with Z. atriplicoides in the Saleh-Abad region.