عنوان مقاله :
اعتبار سنجي روايات تفسيري ناظر بر عقوبت حضرت يوسف(ع)
عنوان فرعي :
Evaluation of Interpretive Traditions on the Fate of the Prophet Yusuf (PBUH)
پديد آورنده :
اكبرنژاد مهدی
پديد آورندگان :
ذوالفقاری فر امین نويسنده دانشجوی دكتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام zolfaghari far Amin
سازمان :
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام(نویسنده مسئول)
كليدواژه :
تحليل محتوايي , نقد سندي , روايات تفسيري , اعتبار سنجي , يوسف(ع)
چكيده فارسي :
«أحسن القصص» قرآن كریم، حضرت یوسف(ع) را به عنوان یك الگوی عملیِ حقیقت و كمال و یك شاخص برجستهی جهان آدمیّت و تمالك نفسانیّت به جهانیان معرّفی نموده است. متأسفانه یكی از واقعیت های تلخ تاریخی، وجود روایات ساختگی فراوان در تفاسیر نقلی ذیل برخی آیات این سوره می باشد. در این پژوهش، روایات موجود ذیل آیهی 42 سوره مذكور كه منشأ اختلاف نظر در میان مفسران و مترجمان گشته اند، مورد ارزیابی سندی و محتوایی قرار گرفته است. رهیافت اصلی این پژوهش كه به روش كتابخانهای صورت گرفته این است كه، از مجموع هفت روایات اصلی موجود در منابع شیعی، از نظر سندی تنها یك روایت از میان آنها ـ آن هم با ملاحظاتی ـ میتوان گفت موثق است ولی بقیه ضعیف بوده و قابل استناد نیستند. از حیث محتوا نیز، همهی آنها علاوه بر مغایرتی كه در متنشان وجود دارد، با نصّ مقدس قرآن كریم و با سیاق آیات سوره، مخالفت آشكار دارند همچنین با موازین عقلی و اعتقادی سازگار نیستند؛ چرا كه مقام عصمت این پیامبر بزرگ را كه به نیكویی مورد ستایش قرآن است، مخدوش می گردانند. نسبت نسیان شیطانی به انبیاء الهی، نسبتی ناروا و نامقبول بوده كه به وضوح نشان از دستبرد جاعلان حدیث و خرافه پردازان در این قصهی نیكوی قرآنی دارد.
چكيده لاتين :
The best story of the Holy Qurʹan has introduced the Prophet Yusuf (PBUH) as a practical role example of truth and perfection and a perfect model of humanity and self- controlling for all the mankind. Regretfully, numerous faked traditions in traditional exegeses have been narrated on various verses of this story. In this article, the traditions narrated on the verse 42 of Sura Yusuf which has provoked debates between exegetes and translators of the Qurʹan, have been evaluated concerning their isnad and text. Examining the isnads shows that only one hadith of the seven traditions in Shiite collections can be considered authentic with some considerations, while the rest are weak and unacceptable. Concerning its text, all of them in addition to their inconsistent materials, are in apparent contrast with the text of the Holy Qurʼan, the context of the Sura and in contrast with intellect and dogmas. These traditions refute the exalted status of this prophet who has been highly praised in the Holy Qurʼan. Attribution of satanic forgetfulness to divine infallible prophets is an unacceptable accusation based on faked traditions regarding the best story of the Holy Qurʼan
عنوان نشريه :
تحقيقات علوم قرآن و حديث
عنوان نشريه :
تحقيقات علوم قرآن و حديث