بررسي شش دوره نمايشگاه تجلي احساس

نيمي ‌از جمعيت هر جامعه را زنان تشكيل مي‌دهند؛ بدين ترتيب در توانمندي و توسعه هر جامعه‌‌ نقشي تعيين‌كننده دارند. زنان قرن حاضر در تمام زمينه‌هاي جامعه حضور داشته‌اند؛ به‌گونه‌‌اي كه ديگر نمي‌توان رد پاي ‌‌آن‌ها را ناديده گرفت. در ‌‌اين ميان، نقش زنان در عرصه‌هاي هنري نيز روز به روز در حال افزايش است؛ به‌طوري‌كه شاهد حضور پررنگ زنان هنرمند در نمايشگاه تجلي احساس طي ساليان متمادي بوده‌‌ايم. با توجه به اهميت نقش زنان در هنر، به‌ويژه هنر نقاشي، نويسندگان به دنبال پاسخ به سوال‌هاي زير هستند: در آثار ارايه‌شده در نمايشگاه تجلي احساس به چه موضوع‌هايي پرداخته شده است و‌‌آيا زنان نقاش، به مدرنيسم گرايش داشته‌اند؟ براي پاسخ به اين سوال‌ها، آثار هنرمندان بر اساس موضوع مشتركي كه در شش دوره به نمايش درآمده بود، تفكيك شد و مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاكي از آن بود كه آثار زنان نقاش معاصر ‌‌ايران در نمايشگاه تجلي احساس، موضوع‌هاي (طبيعت، طبيعت بيجان، آبستره و تجريد و نگارگري) مورد توجه هنرمندان قرار گرفته است. همچنين، در دوره‌هاي پاياني نمايشگاه، شاهد گرايش هنرمندان به سبك‌هاي مدرن هستيم. زنان هنرمند در هنر‌هاي تجسمي ‌به جايگاه هنري بسيار خوبي رسيده‌اند و تحت تاثير فرهنگ و جهان‌بيني آن جامعه‌اند. در ‌‌اين مقاله موضوع‌هايي مانند مباني نظري، نمايشگاه تجلي احساس، بررسي كمّي ‌موضوع‌هاي نمايشگاه، بررسي كيفي طبيعت و منظره‌پردازي، طبيعت بيجان، سبك انتزاعي و نگارگري و تذهيب پرداخته شده است.