ارزيابي پلاني متري و بيومكانيكي اثر موضعي سينئول برروي التيام زخم‌هاي باز تمام ضخامت پوست در رت

Evaluation of Planimetric and Biomechanical Effects of Local Cineol on Healing of Open Wounds, Total Thickness of Skin in Rats

چكیده :  زمینه و هدف:  التیام زخم حاصل واكنش پیچیده وقایع سلولی و بیوشیمیایی می‌باشد كه منجر به بازیابی انسجام بافتی و قدرت كششی آن می­گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی فعالیت ترمیمی‌ سینئول در مدل زخم تمام ضخامت پوست موش رت بود.   روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 40 سر رت برای ارزیابی روند التیام بر اساس مطالعه‌های پلانی متری و بیومكانیكی در یك دوره 21 روزه بعد از جراحی استفاده شد. جهت ارزیابی پلانی متری 20 سر رت سالم به طور تصادفی به 5 گروه 4 تایی، شامل گروه كنترل ( فقط ایجاد زخم باز)، گروه شاهد (زخم باز با پماد پایه)، گروه تیمار یك با 25/0، گروه تیمار دو با 5/0 و گروه تیمار سه با 1 درصد پماد سینئول تقسیم‌بندی شدند. درصد كاهش سطح زخم در تمامی‌ گروه‌ها در روزهای 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 با گرفتن عكس به وسیله دوربین دیجیتالی و محاسبات پلانی متری اندازه‌گیری گردید. جهت مطالعه بیومكانیكی 20 سر رت به طور تصادفی در 5 گروه 4 تایی به همان شیوه قبل تقسیم‌بندی شدند. در روز 9 نمونه‌ها جهت ارزیابی بیومكانیكی با فراسنجه‌های  نقطه تسلیم ، حداكثر قدرت كششی،  حداكثر انرژی جذب شده و سفتی گرفته و بررسی شدند. در خصوص انقباض زخم مقادیر به دست آمده با استفاده از تست اندازه‌گیری مكرر آنوا و در مطالعه بیومكانیكی مقادیر به دست آمده باآنوا یك‌طرفه مورد ارزیابی قرار گرفت.   یافته‌ها: در گروه تیمار 2   فرا سنجه‌های بیومكانیكی نقطه تسلیم(10/0±49/1)، حداكثر قدرت كششی (11/0±64/1)، حداكثر انرژی جذب شده(32/0±74/1) و سفتی بافت( 11/0±74/1) ترمیم یافته تفاوت معنی­داری با گروه كنترل، گروه تیمار 1 و تیمار 3 داشت (002/0=p). پس از بررسی نتایج حاصل از استعمال پمادهای مختلف حاوی 8ـ1 سینئول بر روی زخم پوست رت‌های مورد آزمایش مشاهده گردید كه استفاده از پماد 5/0 درصد در گروه تیمار 2 در روزهای 15 (10/1±67/5)، 18(40/0±7/2) و 21(38/0±30/0) باعث افزایش بیشتری در میزان جمع شدگی زخم و كاهش مساحت زخم در مقایسه با سایر گروها گردید. به طوری كه پماد 5/0 درصد در گروه تیمار 2 (38/0±30/0)میزان جمع شدگی سریع‌تر و بیشتری نسبت به گروه های دیگر داشت (002/0=p).   نتیجه‌گیری: پماد حاوی سینئول نیم درصد در زخم‌های باز به دلیل افزایش روند جمع شدن زخم و كاهش زمان لازم برای پر كردن زخم به وسیله بافت جوانه‌ای می‌تواند مفید باشد.    

Abstract Background and Aim: Wound healing is a complicated and promising cellular and biochemical reaction that leads to the recovery of tissue integrity and its tensile strength. The purpose of this study was to evaluate the cinol restorative activity in the rat wound skin wound model.   Methods: In this experimental study, 40 rats were used to evaluate the healing process based on planimetric and biomechanical studies in a period of 21-day after surgery. To evaluate the planet, 20 healthy rats were randomly assigned into 5 groups of 4, including control group (open wound only), control group (open wound with base ointment), one treatment group with 0.25, a treatment group of two with 5 0 and the treatment group was divided into 1% cineol ointment. The percentage of wound healing in all groups was measured on days 3, 6, 9, 12, 15, 18 and 21, by taking a picture with a digital camera and calculating planar measurements. In order to study the biomechanics, 20 rats were randomly divided into 5 groups of 4 in the same manner. On the 9th day, the samples were evaluated for biomechanical evaluation with delivery points, maximum tensile strength, maximum absorbed energy and stiffness. Regarding the contraction of the wounds, the values ​​obtained using repeated measure ANOVA and in the biomechanical study of the obtained results were evaluated in one way ANOVA.   Results: In the treatment group, the biomechanical meta-metrics of the delivery point (1.49 ± 0.51), the maximum tensile strength (1.64 ± 1.03), the maximum absorbed energy (1.74 ± 0.32) and the stiffness of the tissue (1.74 ± 1.11) had a significant difference with control group, treatment group 1 and treatment 3 (p = 0.002). After examining the results of application of different ointments containing 81 cineoles on the skin of the skin wounds, it was observed that using 0.5% ointment in the treatment group 2 on day 15 (5.67 ± 1.10), 18 (40.3% (2.7 ± 0.2) and 21.30 (0.31 ± 0.38) resulted in an increase in the amount of wound squaring and reduction of wound area in comparison with other groups. So that the 0.5% ointment in the treatment group 2 (0.31 ± 0.38) had a faster and more shrinkage than other groups (p = 0.002).   Conclusion: A half-percent cineole ointment on open wounds can be helpful because of increasing the woundʹs incidence and reducing the time required to fill the wound by young tissues