اثربخشي درمان رفتاري-شناختي به شيوه گروهي بر مولفه هاي خود كنترلي و راهبردهاي مقابله اي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

The Effectiveness of Cognitive-Behavioral Group Therapy on Coping and Self-Control Styles in Multiple Sclerosis Patients

چكیده   زمینه و هدف: مولتیپل اسكلروزیس یكی از شایع­ترین بیماری­های مزمن سیستم عصبی مركزی است كه در سال‌های اخیر رشد روز افزون بیماری دیده می‌شود. هدف پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی شناختی ـ رفتاری بر مولفه های خودكنترلی و راهبردهای  مقابله­ای بیماران مبتلا به مولتیپل اسكلروزیس در شهرستان ارومیه بود.   روش بررسی: طرح پژوهش شبه­آزمایشی و از نوع طرح پیش­آزمون ـ  پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را كلیه بیماران مبتلا به ام اس عضو انجمن ام اس ارومیه در سال 1395 در دوره زمانی از اول تیر ماه تا آخر مرداد ماه تشكیل می دادند كه از این جامعه، تعداد 30 بیمار در گروه آزمایشی و گروه كنترل(هر گروه 15 آزمودنی) به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و به صورت قرعه­كشی و با مراجعه به انجمن ام اس انتخاب شدند. قبل از اجرای برنامه­های آموزشی، دو گروه به وسیله پرسشنامه سبك­های مقابله­ای اندلر و پاركر و خودكنترلی تانجی آزمون شدند، سپس برای گروه آزمایشی درمان شناختی ـ رفتاری آموزش داده شد و گروه كنترل هیچ آموزشی دریافت نكرد. بعد از اجرای برنامه­های آموزشی، هر دو گروه به وسیله پرسشنامه­ها مورد آزمون قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون تحلیل كواریانس استفاده شد.   یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد كه درمان شناختی‌ـ رفتاری بر سبك­های مقابله­ای و خودكنترلی بیماران ام اس تأثیر دارد. به عبارتی درمان شناختی ـ رفتاری باعث افزایش سبك مقابله­ای مسئله­مدار(004/0>p) و كاهش سبك مقابله­ای هیجان­مدار(004/0>p)، سبك مقابله­ای اجتنابی(005/0>p) و خودكنترلی(002/0>p) در بیماران ­شد.      بحث: درمان رفتاری ـ شناختی به شیوه گروهی در بهبود مولفه‌های خودكنترلی و راهبردهای مقابله ای بیماران مبتلا به ام اس مؤثر بوده است. بنابراین این روش درمانی به عنوان یك گزینه مفید و مؤثر جهت بهبود مولفه‌های خودكنترلی و راهبردهای مقابله‌ای بیماران مبتلا به ام‌اس پیشنهاد می گردد.    

    Background and Aim: Multiple sclerosis is one of the most common chronic diseases of the central nervous system. In recent years there have been a growing number of diseases. The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of cognitive and behavioral group therapy on coping styles and self-control in patients with multiple sclerosis in Urmia   Methods: This was a quasi-experimental design with pretest-posttest design with control group. The statistical population of this study was all patients with MS. In Urmia, in the year  of 1395. There were 30 patients in the experimental group and one in control group (15 in each group).  Using randomized simple sampling and drafted random sampling They were selected by referring to the MS Society. Before the implementation of the educational programs, the two groups were tested by the Andler & Parker Coping Style Questionnaire and Tangieʹs self-control styles, then they were trained for the experimental group of cognitive-behavioral therapy and the control group did not receive any training. After conducting educational programs, both groups were tested by questionnaires. Covariance analysis was used to analyze the data   Results: The results of this study showed that cognitive-therapist treatment has an effect on coping styles and self-control in MS patients. In the other words, cognitive-behavioral therapy increased the problem-oriented coping style (p <0.004) and decreased emotional-focused coping style (p <0.004), avoidant coping style (p <0.005) ) and self-control (p <0.002) in patients.   Conclusion: The results emphasize the importance of these interventions in MS patients and the presentation of new horizons in interventions.