ويژگي هاي كينماتيكي و كينتيكي راه رفتن در ورزشكاران داراي كوتاهي مجموعه عضلاني گاستروسولئوس: تغييراتي فراتر از صفحه حركتي ساجيتال

Kinematic and kinetic features of normal level walking in athletes with tightness of gastrocnemius-soleus complex: more than a sagittal plane alteration

زمينه: كوتاهي مجموعه عضلاني گاستروسولئوس از عوامل زمينه ساز تعاملات بيومكانيكي است كه در توسعه اختلالات حركتي موثرند. بنابراين، مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير كوتاهي مجموعه عضلاني گاستروسولئوس بر پارامترهاي كينتيكي و كينماتيكي و مقايسه با ورزشكاران سالم جهت درك درست الگوهاي حركتي جبراني انجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي-تحليلي روي 10 ورزشكار با كوتاهي مجموعه عضلاني گاسئروسولئوس و 10 ورزشكار سالم انجام شد. دامنه حركتي و گشتاور مفاصل مچ پا و زانو و مقادير نيروهاي عمودي عكس العمل توسط سيستم آناليز حركت تعيين شد. مقايسه متغيرها بين دو گروه توسط آزمون آماري تي مستقل انجام شد. يافته ها: در ورزشكاران مبتلا، زاويه فلكشني زانو حين فاز تاب خوردن، ماكزيمم دامنه حركتي اداكشن و ماكزيمم اكستنشن زانو، و ماكزيمم اورژن مچ پا حين فاز استقرار بيشتر بود. بعلاوه، دامنه دورسي فلكشن مچ پا، فلكشن زانو طي فاز استقرار، زاويه فلكشن زانو در لحظه تماس پاشنه با زمين و كل زمان اورژن مچ پا طي مرحله تحمل وزن در ورزشكاران مبتلا كمتر بود. نهايتاً گشتاور اكستانسوري و ماكزيمم گشتاور چرخش خارجي زانو طي فاز استقرار و ميانگين گشتاور پلانتارفلكسوري طي فاز انتهايي استقرار در اين افراد كمتر بود. نتيجه گيري: محدوديت دامنه حركتي دورسي فلكشن مچ پا منجر به تغيير مكانيك حركت در هر سه صفحه حركتي شده و ورزشكار را در معرض آسيبهاي اسكلتي-عضلاني قرار مي دهد. لذا، توجه به استراتژيهاي متمركز شده بر توانبخشي عضله گاستروسولئوس با تاكيد بر كنترل حركتي پر اهميت است.

Background: A shortened Gastrocnemius soleus underlies many biomechanical interactions which is a contributing factor to the development of movement impairment syndromes. So, the present study was done to assess the impact of shortened gastrocnemius soleus muscle on kinetic and kinematic variables in athletes to identify the compensatory movement patterns done in system. Knee and ankle torque, range of motion and ground reaction forces recorded by gait analysis system. Independent T test was used to compare parameters between two groups. Methods: This descriptive analytical study was carried out on 10 athletes which suffered from gastrocnemius soleus muscle shortness and ten healthy male athletes. Results: Shortness group displayed an increased knee flexion in swing phase, increased maximum adduction and extension of knee in stance phase, and increased maximum eversion in loading response of gait cycle. Athletes with limited dorsiflexion also displayed a reduced dorsiflexion range of motion, knee flexion angle in stance phase. Also, whole eversion time of ankle in loading response, knee flexion angle of heel contact were reduced in athletes with ankle dorsiflexion limitation. Finally, the mean external rotation and extensor torque of knee in stance phase and maximum torque of plantar flexion in loading response were increased in athletes with gastrocnemius soleus shortness group. Conclusion: Restricted DF ROM may alter movement mechanics in a manner that predisposes athletes to muscle skeletal injury. Therefore, the attention focused on the rehabilitation of gastrocnemius-soleus complex with an emphasis on motor control is important.