شماره ركورد :
969926
عنوان مقاله :
تأثير آسپرين و ايبوپروفن بر تكثير سلول‌هاي سرطاني دهانه رحم (Hela) در مقايسه با سلول‌هاي غيرسرطاني (Hek293) در محيط كشت سلولي
عنوان فرعي :
The Effect of Aspirin and Ibuprofen on the Proliferation of Cervical Cancer Cells (HeLa) Compared to Non-Cancerous Cells (HEK 293) in Cell Culture Medium
پديد آورنده :
احمدی رحیم
پديد آورندگان :
كریمی قزلی زهرا نويسنده گروه شیمی دارویی، دانشكده شیمی دارویی، واحد علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. Karimi Ghezeli Zahra , گراوند فروزان نويسنده گروه فیزیولوژی، دانشكده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران. Gravand Foroozan , نقشینه مهین نويسنده گروه فیزیولوژی، دانشكده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران. Naghshineh Mahin
سازمان :
گروه فیزیولوژی، دانشكده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
16
تا صفحه :
24
كليدواژه :
آسپرين , زنده‌ماني , سلول‌هاي Hek293. , ايبوپروفن , سلول‌هاي Hela , HEK293 Cells. , Hela cells , IBUPROFEN , Viability , Aspirin
چكيده فارسي :
زمینه و هدف: مطالعات نشان داده‌اند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می‌توانند بر رشد و تكوین سرطان تأثیر‌گذار باشند. این مطالعه با هدف تعیین اثرات آسپرین و ایبوپروفن بر زنده‌مانی سلول‌های سرطانی دهانه رحم  (Hela) در مقایسه با سلول‌های غیرسرطانی(Hek293)  انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی، سلول‌های سرطانی دهانه رحم (Hela) و سلول‌های غیرسرطانی (Hek293) به‌طور تصادفی به گروه كنترل و گروه‌های در مواجهه با آسپرین و یا ایبوپروفن (با دوزهای 01/0، 1/0، 1 و 10 میلی‌گرم برمیلی‌لیتر) تقسیم‌ شدند. 24ساعت پس از مواجهه با داروها، زنده‌مانی سلول‌ها به روش سنجش MTT اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از روش آماری آزمون واریانس یك‌طرفه بین گروه‌ها تحلیل شدند. یافته‌ها: زنده‌مانی سلول‌های Hela در مواجهه آسپرین (با دوزهای 01/0، 1/0، 1 و 10 میلی‌گرم برمیلی‌لیتر)، دچار كاهش معنی‌داری شد (به ترتیب با 05/0p<، 001/0p<، 001/0p< و 001/0p<)؛ هرچند زنده‌مانی سلول‌های Hek293 در مقایسه با گروه كنترل، دچار تغییر معنی‌داری نشد. زنده‌مانی سلول‌های Hela در گروه‌های دریافت‌كننده ایبوپروفن (با غلظت‌های 1/0، 1 و 10 میلی‌گرم برمیلی‌لیتر) دچار كاهش معنی‌داری شد (به ترتیب با 05/0p<، 001/0p< و 001/0p<) و زنده‌مانی سلول‌های Hek293 تنها در گروه مواجهه با ایبوپروفن (با دوز 10 میلی‌گرم برمیلی‌لیتر) نسبت به گروه كنترل، كاهش معنی‌داری داشت (001/0p<). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد آسپرین و ایبوپروفن می‌توانند اثر سیتوتوكسیك بر سلول‌های سرطانی رحم داشته باشند، در‌حالی‌كه بر سلول‌های غیرسرطانی اثرات سیتوتوكسیك قابل‌توجهی ندارند.  
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Studies have shown that anti-inflammatory drugs can affect growth and development of cancer. This study was carried out to determine the effects of aspirin and ibuprofen on viability of cervical cancer cells (HeLa) compared to non-cancerous cells (HEK 293).   Methods: In this laboratory-experimental study, cervical cancer cells (HeLa) and non-cancerous cells (HEK 293), were randomly divided into control group and groups exposed to aspirin and ibuprofen (at doses of 0.01, 0.1, 1, and 10mg/ml. Twenty-four hours after exposure to the drugs, the viability of cells, was measured using MTT assay method. Data were analyzed using between group analysis of variance statistical method.   Results: The viability of HeLa cells significantly decreased when exposed to aspirin at doses of 0.01, 0.1, 1, and 10mg/ml (p<0.05, p<0.001, p<0.001, and p<0.001, respectively); however, the viability of HEK 293 cells did not significantly changed in comparison with the control group. The viability of HeLa cells significantly decreased in the groups that received 0.1, 1, and 10mg/ml of Ibuprofen (p<0.05, p<0.001, and p<0.001, respectively) and cell viability of HEK293 cells significantly decreased only in the group exposed to 10mg/ml of ibuprofen compared to the control group (p<0.001).   Conclusion: The results of this study showed that aspirin and ibuprofen can have cytotoxic effect on cervical cancer cells; while have no significant cytotoxic effects on non-cancerous cells.    
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
لينک به اين مدرک :
بازگشت