مقايسه سميت آفت كش گياهي تنداكسير (Tondexir®) و كنه كش شيميايي فن پيروكسي ميت (Ortus®) روي كنه تارتن دولكه اي (Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae و دشمن طبيعي آن (Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae

Comparison toxicity of plant pesticides, Tondexir® and chemichal acaricides, Ortus® on two spotted spider mite Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) and its natural enemies Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae)

در اين تحقيق اثر آفت كش گياهي تنداكسير (Tondexir®) و كنه كش شيميايي فن پيروكسي ميت (®Ortus) روي تخم و بالغ كنه تارتن دونقطه ايKoch Tetranychus urticae و همچنين دشمن طبيعي آن، كنه شكارگر Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot در شرايط آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفت. همچنين به منظور بررسي تاثير غلظت هاي پيشنهاد شده مزرعه اي (تنداكسير 2000 پي پي ام و فن پيروكسي ميت 700پي پي ام)، آزمايشي در شرايط مزرعه اي با سه تيمار و چهار تكرار در قالب طرح بلوك كامل تصادفي انجام گرفت. تعداد كنه تارتن و كنه شكارگر (تخم و بالغ) در نوبتهاي يك روز قبل و سه، هفت، چهارده و بيست و يك روز بعد از تيمار شمارش شد. ميزان LC50 آفت كش تنداكسير در آزمايشگاه روي تخم و بالغ كنه تارتن با گذشت 72 ساعت از زمان تيمار به ترتيب 666/01 و 396/10 پي پي ام و ميزان همين شاخص در مورد كنه كش فن پيروكسي ميت به ترتيب 379/30 و 291/60 پي پي ام برآورد شد. مراحل تخم و بالغ كنه شكارگر P. persimilis حساسيت كمتري نسبت به كنه تارتن در برابر تركيبات ذكر شده داشتند و كنه كش فن پيروكسي ميت سميت بيشتري نسبت به آفت كش تنداكسير روي اين كنه شكارگر داشت. نتايج زيست سنجي مزرعه اي نشان داد آفت كش تنداكسير دوام اثر طولاني تري نسبت به كنه-كش فن پيروكسي ميت داشت. بر اساس معيارهاي IOBC در نمونه برداريهاي 21 روز پس از تيمار، آفت كش تنداكسير براي تخم و بالغ كنه شكارگر در گروه سموم با خطر متوسط و كنه كش فن پيروكسي ميت در گروه سموم خطرناك دسته بندي شدند. نتايج نشان داد آفت كش تنداكسير سبب مرگ ومير بالايي در تخم و بالغ كنه تارتن شده و سميت آن براي كنه شكارگركمتر از كنه كش فن پيروكسي ميت است.

In this research، the effect of plant pesticides tondexir (Tondexir®) and chemical acaricides fenpyroximate (Ortus®) were investigated on the egg an adult of two spotted spider mite Tetranychus urticae and its natural enemies Phytoseiulus persimilis in lab condition. Also to evaluate the effect of field recommended concentrations (2000 ppm tondexir and 700 ppm fenpyroximate) an experiment was conducted with three treatments and four replications in a randomized complete block design under field conditions. The numbers of T. urticae and P.persimilis (egg and adult) on leaf samples were count on before treatment and 3، 7، 14 and 21 days after treatment. The LC50 value of tondexir and fenpyroximate on egg and adult of T. urticae were 661.01، 396.1 and 379.3، 291.6 ppm 72 h after treatment respectively. The egg and adult of P. persimilis were less susceptible to T. urticae and fenpyroximate toxicity was higher than the tondexir for this predatory mite. The field bioassay results showed tondexir have longer persistency effect than fenpyroximate. According to IOBC standards، 21 days after treatment، tondexir and fenpyroximate were categorized at moderately toxic and very toxic for both egg and adult of predatory mite respectively. Overall results showed that tondexir caused high mortality on egg and adult of spider mite and its toxicity is less than fenpyroximate to predatory mite.