موفقيت در برنامه ريزي منابع انساني با اعمال مديريت استراتژيك

دسترسي به منابع مناسب، از جمله منابع انساني بديهي‌ترين عامل موفقيت در هر سازماني قلمداد مي شود. در اين ميان منابع انساني تنها منبعي است كه متمايزتر از ساير منابع بوده. ويژگي‌هاي منفي منابع ديگر مانند فناپذيري، قابليت تقليد و... را ندارد. البته وجود منابع انساني توانمند و با دانش در اعتلاي سازمان موثر است و ارتقاء دانش و توانمندي منابع انساني از طريق سيستم‌ها و فرآيندهاي توسعه منابع انساني امكان پذير است. توسعه منابع انساني شامل فرآيندها و اقداماتي است كه يادگيري ، تغيير سازماني و افزايش كارايي و شايستگي سازماني را تسهيل مي نمايد . براي اين منظور از اقدامات و ابتكارات منظم و سازماندهي شده مديريتي (رسمي و غير رسمي) استفاده مي شود تا ظرفيت بهره وري، توانايي، رقابت پذيري سازمان توسعه و افزايش يافته يا بازسازي گردد (جيلي و همكاران : 2000) .مبتني بر هدف اين مطالعه برنامه‌ريزي استراتژيك فرايندي است كه ضمن آن اهداف كلي، فعاليتها و ماموريتهاي سازمان در درازمدت تعيين مي شود. بنابراين، با بيان اهداف كلي سازمان، روشهاي دستيابي به اين اهداف، منابع، شرايط بازار، تغييرات تكنولوژيك، توسعه و بهبود محصول و سرمايه ازجمله مواردي هستند كـه در فرايند برنامه‌ريزي استراتژيك موردتوجه هستند. برنامه‌ريزي منابع انساني به طور مستقيم با برنامه‌ريزي استراتژيك پيوند مي‌يابد و مهمترين عامل و ابـزاري كه اهداف و خط مشي هاي سازماني را به اهـداف و برنامه هاي منابع انساني ارتباط مي دهد. برنامه‌ريزي استراتژيك منابع انساني است. از اين رو، بين برنامه‌ريزي منابع انساني و برنامه‌ريزي استراتژيك ارتباط تنگاتنگي وجود دارد .از اينرو ما با برنامه ريزي صحيح در نيروي انساني به دنبال موفقيت مديريت منابع انساني با در نظرگرفتن ديدگاه استراتژيك هستيم.