بررسي تاثير فناوري و سيستم هاي اطلاعاتي در ارتقاء سطح تصميم گيري مديران سازمانهاي آموزشي

در دنياي پيچيده و پر سرعت عصر حاضر، به همراه پيشرفت هاي فناوري و دانش، بيش از هر زمان ديگري امروزه مديران را نيازمند دسترسي به داده ها و اطلاعات مربوط به فعاليت هاي درون سازماني و وضيعت فعاليت و دانش در آنها نموده است. فناوري اطلاعات و سيستم هاي اطلاعاتي يكي از عوامل موثر در بهبود نظام تصميم گيري مديران در سازمان آموزشي به شمار مي روند كه مي توانند ضمن ايجاد امكان تصميم گيري هاي مناسب براي مديران نظام آموزشي، به عنوان پشتيبان تصميمات آنها نيز مورد استفاده قرار گيرند. مديران مي توانند با استفاده از اين اطلاعات، چگونگي اثربخشي تصميمات و فعاليت هاي سازماني را كنترل كنند و با برنامه ريزي و تصميم هاي به موقع، بر توانمند كردن سازمان خود بي افزايند. از اين رو تحقيق حاضر نيز با درك اهميت و ضرورت تحقيق كه اكنون فناوري هاي نوين در بهبود كيفيت تصميم گيري مديران ايفاي نقش مي كند، شكل گرفته و هدف آن بررسي تاثير فناوري و سيستم هاي اطلاعاتي در ارتقاء سطح تصميم گيري مديران سازمان هاي آموزشي مي باشد. بنابراين، از آنجايي كه، آموزش و پرورش، به عنوان بستر ايجاد توسعه و پيشرفت هر كشوري محسوب مي شود. داشتن اطلاعات دقيق ، مرتبط و به هنگام و سريع، باعث بالا رفتن سرعت و دقت تصميم گيري مديران آموزش و پرورش شده و جلوي انتخاب بسياري از تصميمات نادرست را خواهد گرفت. نتايج اين تحقيق نيز نشان داد كه مي بايست اين نگرش خردمندانه مدنظر قرار گيرد كه ساز و كارهاي عملكردي استفاده از فناوري هاي نوين در تصميم گيري در سطوح مختلف مديريتي عملياتي گردد، تا بتوان به ارتقاء سطح تصميم گيري ها دست يافت.