تبيين رابطه بين رويكردهاي جانشين پروري و مديريت استعداد در بين كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهركرد

Explaining the Relationship between Succession Planning Approaches and Talent Management among the Staff of Shahrekord University of Medical Sciences

اين مطالعه با هدف بررسي رابطه بين رويكردهاي جانشين پروري و مديريت استعداد در بين كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهركرد انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهركرد در سال 1396 بود كه تعداد 110 نفر (60 مرد و 50 زن) با توجه به محدود بودن جامعه با استفاده از روش تمام سرشماري به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته مديريت استعداد كه روايي آن به تأييد صاحب نظران و اساتيد اين حوزه و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ 0/79 به دست آمد و پرسشنامه استاندارد جانشين پروري كيم (2006) با 43 سؤال كه پس از اعمال نظر، پرسشنامه نهايي متناسب با جامعه مورد مطالعه و ويژگي هاي آن (به صورت بومي شده) تعدا 36 سؤال تعديل و انتخاب گرديد. به منظور تجزيه و تحليل دادهها از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد. يافته هاي حاصل از تحليل دادهها نشان داد كه بين رويكردهاي جانشين پروري و مديريت استعداد رابطه معني داري وجود دارد (005/0>P ) و رويكرد جانشين پروري قادر به پيش بيني متغير مديريت استعداد در بين كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهركرد مي باشد. با توجه به نتايج حاصل از تحقيق مي توان اظهار داشت، پياده سازي برنامه جانشين پروري مي تواند به عنوان يكي از كاركردهاي مديريت منابع انساني به اقدامي مؤثر جهت آماده سازي افراد با استعداد براي پست هاي كليدي در آموزش عالي بينجامد.

The aim of this study is to investigate the relationship between succession planning approaches and talent management among the employees of Shahrekord University of Medical Sciences. This is an applied research in terms of purpose and a descriptive-correlational research in terms of nature and method. The study population consists of all employees of Shahrekord University of Medical Sciences in 2017, among whom 110 employees (including 60 males and 50 females) were selected as the sample size using the complete enumeration method. The researchers have used a researcher-made talent management questionnaire, the validity of which was confirmed by the experts and professors in the field, and the reliability of which was measured as 0.79 by Cronbach's alpha, and Kim's (2006) Standard Succession Planning Questionnaire with 43 questions in order to collect the required data for the research. The final questionnaire was moderated and selected with 36 questions as the data collection tool after tailored to the study population and their characteristics (indigenized). The Pearson correlation test was used for data analysis. The findings of the data analysis showed that there is a significant relationship between the succession planning approaches and talent management (P<0.005) and the succession planning approach can predict talent management variable among the employees of the Shahrekord University of Medical Sciences. According to the results of the research, we can say that implementation of the succession planning program, as one of the functions of human resource management, can play an effective role in preparing talented people for key positions in the Higher Education.