نقش شايسته سالاري در عدالت سياسي و انعكاس آن در الگوي اسلامي - ايراني پيشرفت

The Role of Meritocracy in Political Justice and its Reflection on Iranian-Islamic Model of Progress

«شايسته سالاري» يكي از تاثيرگذارترين راهبردهاي ايجاد عدالت سياسي است كه به حاكميت افراد كاردان و كاربلد در اعمال قدرت مي انجامد. اين نوشته در جست وجوي نقش شايسته سالاري در عدالت اجتماعي و پيامدهاي آن براي طراحي الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت است. در فرضيه ي مقاله بر اين امر تاكيد شده است كه با توجه به مفهوم كانوني «احقاق حق» در عدالت سياسي و تقابل شايسته سالاري با استبداد و رويارويي با ناشايستگان، ميتوان باور داشت، زماني احقاق حق، عملي خواهد شد كه قدرت به افراد كاردان واگذار گردد. بنابراين در عدالت سياسي، عنصر شايسته سالاري وجود دارد و با حضور آن ميتوان پيامدهايي چون الگوي عادلانهي پيشرفت، قرارگيري امور در جايگاه شايسته، حق محوري، چالاكي سامانه ي پيشرفت، اصلاح گري و آزادي در الگوي شايسته سالار را رصد كرد.

“Meritocracy” is one of the most effective strategies of creating political justice that results in rule of efficient people for exercising power. This paper seeks to explore the role of meritocracy in political justice and its aftermaths for designing the Iranian-Islamic model of progress. In the hypothesis of article، it has been underlined that one can believe right is administered when power is shifted to efficient people thanks to focal concept of “administration of justice” in political justice and confrontation of meritocracy with autocracy and with non-meritorious people. Therefore، there is element of meritocracy in political justice and by its presence، aftermaths like justice model of progress، suitable placement of affairs، right-centeredness and celerity of progress system، reformism and liberty can be observed in model of meritocracy.