بررسي سرمايه ي اجتماعي و رفاه اجتماعي در رابطه ي دولت و ملت ايران معاصر

Study of Social Capital and Social Welfare in Nation-State Relationship in Modern Iran

رابطه ي دولت و ملت در جهان مدرن امروزي، مساله ي مهمي است؛ اين امر در تاريخ معاصر ايران نيز قابل بررسي است. در همين راستا، متن حاضر روي سنجش ارتباط بين دولت و ملت در چارچوب مفاهيم سرمايه ي اجتماعي و رفاه اجتماعي متمركز شده و با واسطه ي مفهومي «اعتماد» در سطوح اجتماعي (افقي) و سياسي (عمودي) و به صورت رابطهي متقابل مورد مداقه قرار گرفته است. ضرورت اين كار به دليل اثرگذاري شديد سرمايه ي اجتماعي و تمايلات و نگرش هاي اجتماعي در توسعه است؛ بنابراين، چگونگي تاثيرگذاري سرمايه و رفاه اجتماعي بر دگرديسي هاي رابطه ي دولت و ملت در ايران مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. پرسش اصلي حول اين است كه وضعيت سرمايه ي اجتماعي در ايران كنوني چگونه در شكل دادن به رابطه ي دولت و ملت اثر مي گذارد؟ فرضيه ي ما بر اساس مداقه در روابط اجتماعي و سياسي در وضعيت ساختاري ايران صورت بندي شده است كه مي تواند هم شكاف هاي متقدم و متاخر بين مباني دولت و ملت را پوشش دهد و هم راهكار احتمالي ترميم آنها را دربر بگيرد. اين متن با روش كيفي و تاريخي و با بهره گيري از نگرش ديالكتيكي پردازش شده و مشخص مي كند كه تحولات پايه اي در سطوح اجتماعي و سياسيِ تاريخ معاصر ايران، تداوم نسبي يافته است و سرمايه ي اجتماعي در حالتي بحراني قرار دارد.

Nation-state relationship is an important issue in modern world of today; this can be investigated in modern history of Iran too. In this direction، this article focuses on measuring nation-state relationship in the framework of social capital and social welfare concepts and it has been interactively scrutinized by conceptual means of “confidence” at social level (horizontal) and political level (vertical). This is necessary to be done because social capital and inclinations and social attitudes seriously affect development; therefore، how social welfare and capital affects transformations of nation-state relationship in Iran is being studied. The main question focuses on the social capital situation in modern Iran that “how does it affect formation of nation-state relationship”? The hypothesis is formed based on scrutiny of political and social relationships in structural status of Iran، which can cover both previous and recent gaps between nation-state principles and involve probable approach for their renewal. This paper has been processed in historical and qualitative methodology and by applying dialectic approach where basic changes at social and political levels of modern history of Iran have undergone relative perpetuation and social capital stands at critical state.