رويكرد منظر در ايجاد سرزندگي خيابان ولي عصر با تاكيد بر ايجاد حس مكان

Landscape Approach in Creating Vitality in Valiasr Avenue An Emphasis on Creating the Sense of Place

بيان مسئله : تفكرات مدرنيستي و جزءنگر در دهه هاي گذشته سبب شده تا شهر به مثابه موجودي زنده، شادابي و سرزندگي خود را از دست داده و خيابان، ركن اصلي تشكيل دهنده چارچوب و ساختار اصلي فرم شهرها و مقصد و تفرجگاه مردم قبل از اين دوره، به مسيري ترافيكي سرشار از دود تنزل يابد. كلانشهر تهران از اين قاعده مستثني نبوده و نگاه كالبدي و دوقطبي (دوآليسم دكارتي) باعث عدم ايجاد حس مكان و در نتيجه عدم شكل گيري فضاهاي جمعي سرزنده شده است. متاسفانه در شهرسازي امروز به مقوله مكان يا اصلا توجه نمي شود يا اگر بخواهد مد نظر قرار گيرد، تنها به مثابه ابژه اي صرف به آن نگاه مي كند؛ ابژه براي سوژه اي كه در مقابل آن است، نه همراه آن. هدف : مطالعه حاضر با رويكردي منظرين و راهبردي كيفي- استنتاجي و از مورد پژوهي خيابان ولي عصر با هويت تاريخي و خاطره جمعي پر رنگ در بين مردم قصد در تبيين مولفه هاي سرزندگي و رابطه آن با حس مكان در خيابان ولي عصر دارد. روش تحقيق : درگردآوري داده هاي پژوهش از تكنيك نقشه برداري رفتاري و پرسشنامه در باب تدقيق رابطه كيفيت فضايي، معنايي و حس مكان خيابان ولي عصر و ميزان سرزندگي و از فرمول آزمون فريدمن و نرم افزار SPSS براي وزن دهي به مولفه هاي ايجاد سرزندگي بهره گيري شده است. در نتيجه مجموعه اي از راهبرد ها و راهكار ها در راستاي احياء منظر خيابان تاريخي – تفرجي ولي عصر در جهت افزايش سرزندگي، ايجاد و تقويت فعاليت هاي اجتماعي و تداوم جريان خاطرات جمعي پيشنهاد شده است.

Domination of modernism and non-holistic thinking in the past decades has caused the cities to lose their vitality and vivacity. Consequently، streets as the main constituent of the cities structure، the destination and the promenade of the people during the last decade have turned into smoked- filled route congested with traffic. Tehran as a metropolis has been no exception. The physical and bipolar look (Cartesian dualism) have made it impossible to create a sense of place and vibrant community spaces. Unfortunately، in contemporary urbanization، the sense of place has received less attention. The available studies have considered it as an object; an object which is lying in front of the human، but has not been standing by the human. This qualitative-deductive study draws upon landscape approach to identify the vitality components and their relationship with the sense of place. To this end، we have chosen the Valiasr Avenue as a case study because it is popular with people for its historical identity and collective memories. Methodology: Data were collected using Behavioral mapping and a questionnaire and the relation between the quality of spatial، semantic and physical aspects of Valiasr Avenue and the vitality rate were investigated. Friedman test formula and SPSS software were used to weigh the components of the vitality. As a result، a series of strategies and solutions have been proposed to revive the historical-recreational landscape of Valiasr and to increase its vitality، strengthening social activities and emphasis on collective memories were recommended.