شماره ركورد :
971777
عنوان مقاله :
تاثير دوازده هفته تمرين هوازي بر كنترل متابوليك در مردان ديابتي نوع - 2 مبتلا به نوروپاتي محيطي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of 12-Week Aerobics Training on Metabolic Control in Type-2 Diabetic Men with Peripheral Neuropathy
پديد آورندگان :
دباغ نيكوخصلت، سعيد دانشگاه تبريز - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , جعفري، افشار دانشگاه تبريز - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , غلامي، فرهاد دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي گروه فيزيولوژي ورزشي , سالك زماني، يعقوب دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي - گروه غدد و متابوليسم , فرجي، اسمعيل
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
21
تا صفحه :
29
كليدواژه :
ورزش و ديابت نوع 2 , نوروپاتي ديابتي , هموگلوبين A1c , كلسترول HDL , كلسترول LDL
چكيده فارسي :
زمينه: ديابت يكي از علل اصلي بروز نوروپاتي است كه تاكنون درمان قطعي براي آن معرفي نشده است؛ با اين حال كنترل متابوليك براي جلوگيري از پيشرفت اين عارضه مهم و ضروري است. در تحقيق حاضر، تاثير تمرين هوازي(43±6.4 yrs، 86.5±15.3 kg) و كنترل (42±4.6 yrs، 89.3±11.9 kg). بر كنترل متابوليك در مردان ديابتي نوع - 2 مبتلا به نوروپاتي محيطي بررسي شد. روش كار: بدين منظور 24 مرد ديابتي نوع 2 به دو گروه تمرين هوازي تقسيم شدند. تمرين هوازي شامل 20 تا 45 دقيقه پياده روي و دويدن با شدت 50 تا 75 درصد ضربان قلب ذخيره با تكرار 3 جلسه در هفته و به مدت سه ماه بود. در ابتداي دوره تحقيق و 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين، اندازه گيري تركيب بدن انجام شده و خونگيري به صورت ناشتا و دو ساعت بعد از يك وعده غذايي مختصر به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري شپيرو - ويلك، تي وابسته و تي مستقل آناليز شدند. يافته ها: آناليز داده ها نشان داد تغيير معني داري در درصد چربي، وزن و شاخص توده بدن در طي دوره تحقيق مشاهده نشد (P>0.05). علاوه براين، سطوح قند خون ناشتا، قند خون دو ساعته و هموگلوبين گليكوزيله به طور معني داري كاهش يافته و تغييرات معني داري در نيمرخ چربي در گروه تمرين مشاهده شد . تفاوت بين گروهي تنها براي شاخص هموگلوبين گليكوزيله و ليپوپروتئين پرچگال مشاهده شد(P>0.05) . نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده از تحقيق حاضر مي توان بيان كرد كه تمرين هوازي منظم ممكن است يك روش مداخله اي غيردارويي ايمن براي كنترل مطلوب متابوليك در افراد ديابتي مبتلا به نوروپاتي محيطي باشد.
چكيده لاتين :
ackground: Diabetes is one of the main causes of neuropathy. Metabolic control is essential to hinder its process. The present study was designed to investigate the effect of aerobics training on metabolic control in type-2 diabetic men with peripheral neuropathy. Methods: Twenty-four male subjects with Type 2 Diabetes were randomly assigned into two groups (each group comprised of 12 subjects): 1- Aerobics training (43±6.4 yrs، 86.5±15.3 kg) 2- control (42±4.6 yrs، 89.3±11.9 kg). Aerobics training consisted of 20 to 45 minutes walking and running with 50 to 75 percent of heart rate reserve، three sessions per week for 3 months. Before and 48h after last training session، body composition measurements were performed and then fasting and after-meal blood samples were taken. Results: We observed no significant changes in weight، fat percentage and body mass index following intervention (P>0.05). Furthermore، fasting and OGTT glucose and HbA1C levels significantly decreased and lipid profile improved significantly (P<0.05). We also observed significant inter-group difference only for HbA1C and HDL-C (P<0.05). Conclusion: Based on the findings of the present study، it could be concluded that aerobic exercise regimen could be a safe non-pharmacological strategy to achieve an optimal metabolic control in type-2 patients with peripheral neuropathy.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز
لينک به اين مدرک :
بازگشت