اثر بخشي الگوهاي ارتباطي برشادكامي والدين دانش آموزان

Effectiveness of Communication Patterns on Students Parents' Happiness Level

هدف از پژوهش حاضر بررسي آموزش الگوهاي ارتباطي بر شادكامي دانش آموزان مقطع متوسطه يك منطقه 9 شهر تهران بود. طرح پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي به صورت طرح پيش آزمون - پس آزمون با دو گروه آزمايش و گروه كنترل بود نمونه پژوهش از بين 32 زوج با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. پس از آموزش الگوهاي ارتباطي در 8 جلسه 120 دقيقه اي بر اساس خانواده درماني نظريه ي ستير ترجمه بهروز بيرشك براي جمع آوري داده ها از وپرسشنامه شادكامي آكسفورد استفاده شد. نتايج تحليل هاي آماري نشان داد رابطه ي معناداري بين آموزش الگوهاي ارتباطي خانواده، بر شادكامي والدين وجود دارد. داده ها از روش محاسبه كواريانس تك متغيره با استفاده از نرم افزار spss ورژن 22 مورد تحليل قرار گرفت يافته هاي پژوهش نشان داد: بين الگوهاي ارتباطي خانواده و شادكامي والدين دانش آموزان رابطه ي مثبت و معناداري وجود دارد. به اين معني كه هر چه الگوي ارتباطي مناسبي در خانواده ها وجود داشته باشد، شاد كامي والدين بيشتر و در نتيجه تأثير مثبت در فرزندان به جا مي گذارد. پس اين نتيجه حاكي از آن است كه به نظر مي رسد افراد با نشاط بيشتر متعلق به خانواده هايي هستند كه از الگوي ارتباطي مناسبي برخوردارند. در پژوهش حاضر وجود رابطه ي مثبت و معنادار بين الگوي ارتباطي و شادكامي والدين دانش آموزان تأييد شد.

This study aims to investigate the effectiveness of communication patterns on high school students' parents' happiness in District 9 of Tehran. A semi-experimental pretest-posttest design with two experimental and control groups has been used in this study. The research sample members were selected from among 32 couples using the multi-stage randomized cluster sampling method. After training the communication patterns during eight 120-minute sessions based on the Family Therapy Theory of Satir, translated by Behrouz Birshak, we used the Oxford Happiness Questionnaire to collect the required data. The results of statistical analyses showed that there is a significant relationship between the training of family communication patterns on the parents' happiness level. The data were analyzed using one-variable covariance and SPSS version 22. Results showed that there is a significant positive relationship between family communication patterns and the happiness rate of students' parents, meaning that a proper communication pattern in families leads to the parents' further happiness level and consequently positively affects their children. We thus come to the conclusion that happy people most often belong to families who have a good communication pattern. The present study showed a significant positive relationship between the communication pattern and the students' parents' happiness level.