اثر غلظت مواد مغذي جيره روي عملكرد رشد، اجزاي لاشه و خصوصيات منحني رشد جوجه بلدرچين‌هاي ژاپني

Effect of nutrients density on growth performance, carcass parts and growth curve characteristics in Japanese quails

در اين آزمايش 1032 قطعه جوجه بلدرچين‌ژاپني در قالب طرح آماري كاملاً تصادفي شامل 4 تيمار و هر تيمار در 3 تكرار به واحدهاي آزمايشي اختصاص يافتند. تيمارهاي آزمايشي عبارت بودند از: 1- جيره با غلظت پايين مواد مغذي (در سطح 95 درصد پيشنهاد (1994) NRC)، 2- جيره با غلظت در سطح پيشنهاد (1994) NRC و 3، 4- به ترتييب جيره‌هاي با غلظت 5 و 10 درصد بيش‌تر از سطح پيششنهادي (1994) NRC. افزايش در غلظت مواد مغذي منجربه بهبود در افزايش وزن روزانه و ضريب تبديل خوراك شد. بهترين افزايش وزن و ضريب تبديل خوراك در تيمار جيره‌اي 10 درصد بيش‌تر از سطح پيشنهادي (1994) NRC حاصل شد. مصرف خوراك منحصراً در دوره آغازين آزمايش تحت تاثير جيره‌هاي آزمايشي قرار گرفت، به طوري‌كه جوجه بلدرچين‌هاي با غلظت پايين مواد مغذي خوراك مصرفي كمتري را در مقايسه با ساير گروه‌ها از خود نشان دادند.به استثناء اوزان نسبي ران، پانكراس و سنگدان، ساير صفات مرتبط با لاشه تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفتند. غلظت مواد مغذي جيره روي خصوصيات منحني رشد جوجه بلدرچين‌هاي ژاپني تاثير‌گذار بود، به طوري‌كه افزايش در غلظت منجر به افزايش در وزن بلوغ و ثابت نرخ رشد تخميني توسط مدل رشدي گمپرتز شد كه مؤيد نتايج محققين قبل در خصوص ارتباط مستقيم بين اثرات محيطي با خصوصيات منحني رشد جوجه بلدرچين‌هاي ژاپني است. لذا، به دليل تاثيرپذيري منحني رشد از شرايط تغذيه‌اي متفاوت، بررسي بيشتر روي منحني‌هاي رشد جوجه بلدرچين‌هاي پرورش يافته در شرايط تغديه‌اي خاص به منظور انتخاب بهترين دام‌هاي مولد پيشنهاد مي شود.

In this experiment, 1032 one-day-old Japanese quails were randomly divided into 4 dietary treatment groups with 3 replicates of 86 quails in each. The treatment groups were: 1) group with low dietary nutrient concentration [95% of nutrients recommended by NRC (1994), -5% NRC], 2) group with medium dietary nutrient concentration [100% of nutrients recommended by NRC (1994)], 3) group with high dietary nutrient concentration [105% of nutrients recommended by NRC (1994), +5% NRC] and 4) group with very high dietary nutrient concentration [110% of nutrients recommended by NRC (1994), +10% NRC]. Feed intake was affected by dietary treatments only during 0-21 d period, with a lesser of feed consumption for group 1 compared to the other groups (p<0.05). Body weight gain was increased in harmony to the nutrient concentration in all phases of the experiment (p<0.05). The best feed conversion ratio was achieved by +10% NRC (p<0.05). Except for the relative weights (% of live weight) of thigh muscle, pancreases and gizzard, there were no significant differences between the dietary treatments for other carcass parts (P>0.05). According to the Gompertz function, asymptotic weight ( W f ) wa s higher in +10% NRC (295 g) than the other dietary treatments (269, 292.7 and 290 g for - 5% NRC, NRC and +5% NRC, respectively) as was the case with growth rate constant ( b : 0.059, 0.059, 0.061 and 0.061 for - 5% NRC, NRC, +5% NRC and +10% NRC, respectivel y ). The range of age and weight at point of inflection were from 19.7 to 20.8 d and 99.3 to 108.7, respectively.