اثربخشي آموزش روش تحليل رفتار متقابل بر بهزيستي روان شناختي و كيفيت زندگي زنان

Effectiveness of Teaching Transactional Analysis in Psychological Wellbeing and Life Quality of Women

هدف از انجام اين پژوهش تعيين اثربخشي آموزش روش تحليل رفتار متقابل بر بهزيستي روان شناختي و كيفيت زندگي زنان مراجعه كننده به يكي از فرهنگسرا هاي منطقه 22 (آبشار) شهر تهران بود. پژوهش حاضر يك پژوهش شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون و با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش را طي يك فراخوان ، زنان مراجعه كننده به يكي از فرهنگسراهاي منطقه 22 شهر تهران تشكيل دادند. 40 نفر از زنان متاهل به صورت داوطلبانه و منطبق با معيار هاي لازم به عنوان نمونه انتخاب شدند و برابر نمرات پيش آزمون ، در دو گروه متعادل آزمايش (20 نفر) و كنترل (20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش در معرض آموزش تحليل رفتار متقابل قرار گرفت و گروه كنترل هيچ مداخله اي را دريافت نكرد. در اين تحقيق پرسشنامه هاي استاندارد بهزيستي روان شناختي و كيفيت زندگي به كار رفت . براي تجزيه و تحليل داده ها، از تحليل كوواريانس يك راهه (آنكوا) استفاده شد. يافته هاي به دست آمده از پس آزمون نشان داد تفاوت نمرات زنان گروه آزمايش و گروه كنترل از لحاظ آماري و در سطح كمتر از 0/01 معني دار بود. نتيجه به دست آمده نشان ميدهد آموزش روش تحليل رفتار متقابل مي تواند در بهبود كيفيت زندگي و بهزيستي روان شناختي زنان موثر باشد و از بروز مشكلات براي زوجين يا خانواده ها پيشگيري كند.

The present study was aimed to examine the effectiveness of teaching transactional analysis in psychological wellbeing and life quality of women visiting one of the cultural centers in the 22nd region (Abshar) of Tehran. This research was semi-experimental with a pre-test post-test design, and with a control group. The statistical population of the present research consisted of women visiting one of the cultural centers in the 22nd region of Tehran. 40 married women were voluntarily and according to necessary criteria selected as sample size; and based on pre-test scores, they were classified into two balanced groups: experiment group (20 individuals) and control group (20 individuals). The experiment group was exposed to teaching transactional analysis; and the control group received no interventions. In this research, standard questionnaires of psychological wellbeing and life quality were used. To analyze data, a one-way covariance analysis (ANCOVA) was used. The findings obtained from post-test showed that the difference between the scores of women in the experiment group and the control group are significant in terms of statistics and in a level under 0.01. The obtained result shows that teaching transactional analysis can help improve life quality and psychological wellbeing, preventing problems for couples or families.