تحليل اثرات اجراي طرح هاي هادي روستايي در بهبود كيفيت زندگي روستاييان(مطالعه موردي: روستاهاي بخش خاووميرآباد شهرستان مريوان)

On the Effects' Evaluation and Analysis of the Implementation Rural Guiding Plans to Improve the Quality of Villagers Life (Case Study: Khavmirabad Villages of Marivan District)

ارتقا و بهبود سطح كيفيت زندگي روستاييان به عنوان هدف اصلي اجراي برنامه هاي توسعه روستايي و از مهمترين آنها يعني طرحهاي هادي به عنوان موردي ترين طرح هاي توسعه محلي است. در اين راستا نياز است كه پس از گذشت چند سال از اجراي طرح هاي هادي، ارزشيابي لازم انجام شود تا از يك سو پيامدهاي اجراي طرح بر تغييرات سطح كيفيت زندگي روستاييان مشخص گردد و از سويي ديگر با شناسايي نقاط قوت و ضعف، اطلاعات لازم براي مديريت بهتر طرح هاي يادشده جهت ارتقاي مطلوب سطح كيفيت زندگي روستاييان حاصل آيد. اين مطلب، هدف اصلي پژوهش كاربردي حاضر بوده كه با روش توصيفي – تحليلي انجام و اطلاعات آن از دو منبع اسنادي و ميداني (مصاحبه، پرسشنامه و مشاهده) جمع آوري شده است. جهت تعيين حجم نمونه آماري از جامعه پژوهش يعني سرپرستان خانوار 8 روستاي(1252 خانوار) بخش خاووميرآباد كه از اجراي طرح هادي روستاهايشان حداقل 3 سال گذشته است از فرمول كوكران استفاده و 250 سرپرست به عنوان حجم نمونه تعيين و پس از توزيع طبقه اي پرسشنامه ها در ميان روستاها، به صورت تصادفي ساده نيز پرسشنامه ها در ميان سرپرستان خانوار توزيع گرديدند. نتايج تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي(ميانگين و مد) و آزمون هاي آمار استنباطي(خي دو، t تك نمونه اي، همبستگي پيرسون، تحليل واريانس يكطرفه و تحليل مسير) نشان دادند كه اجراي طرح هاي هادي در ارتقاي و بهبود ابعاد اقتصادي و اجتماعي كيفيت زندگي روستاييان ناموفق بوده و در مقابل موجب ارتقاي و بهبود سطح كيفيت زندگي روستاييان در دو بعد محيطي و كالبدي گرديده است. همچنين بين ميانگين كيفيت زندگي روستاييان با قدمت اجراي طرح ها و جمعيت روستاها ارتباط معني داري وجود دارد و اين بعد كالبدي است كه بيشترين تاثير را بر بهبود كيفيت زندگي روستاييان بواسطه اجراي طرح هاي هادي داشته است.

Promoting and improving the quality of life of villagers is the main goal of implementing rural development programs, and most notably, rural guiding plan is as the most case-driven local development projects. In this regard, it is required that after several years of implementation of the conducting of the conducting of the projects, an assessment would be made to determine the consequences of the implementation of the plan on the changes in the quality of life of the villagers. On the other hand, by identifying the strengths and weaknesses, the information necessary is gained for improved management of these plans to improve the quality of life of villagers. This is the main objective of this applied research, which had been done through descriptive-analytical method and its data had been collected from both documentary and field sources (Interview, Questionnaire and Observation). The Cochran formula was used to determine the sample size of the population, the households supervisors of 8 villages (1252 households) of Khavmirabad district who had been conducting their rural guiding plan for at least 3 years and 250 supervisors which were selected as sample size and after stratified distribution of questionnaires in the villages, questionnaires were distributed randomly among households. The results of data analysis using descriptive statistics (Mean and Mode) and inferential statistics (chi-square, single-sample t-test, Pearson correlation, one-way variance analysis and path analysis) showed that implementation of rural guiding plan failed in promotion and improvement of the economic and social dimensions of the quality of villagers' life. In contrast, it had increased the quality of villagers' life in two dimensions: environmental and physical Also, there is a significant relationship between the quality of villagers' life with the history of implementation of projects and the population of villages, and this is the physical dimension that has had the greatest impact on improving the quality of villagers' life by implementation of rural guiding plan.