پديد آورندگان :
كاظمي، معصومه دانشگاه شهركرد - دانشكده علوم - گروه زيست شناسي , روشندل، پرتو دانشگاه شهركرد - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت , رفيعي الحسيني، محمد دانشگاه شهركرد - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت
كليدواژه :
يولاف , علف كش طبيعي , زرين گياه , چغندرقند , پيچك صحرايي
چكيده فارسي :
به منظور بررسي توان دگرآسيبي شش گياه دارويي سنبل الطيب، رزماري، افسنطين، بادرنجبويه، گردو، زرين گياه بر روي گياهچه هاي چغندرقند و دو علف هرز مهم مزارع آن (پيچك صحرايي و يولاف) و يافتن مدلي از علف كشهاي طبيعي، آزمايشاتي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي انجام گرفت. اندامهاي هوايي چغندرقند، پيچك صحرايي و يولاف با عصاره آبي گياهان دارويي (در دو سطح صفر و 100 درصد) به صورت دو بار با فاصله 48 ساعت مورد محلول پاشي قرار گرفتند. دو روز پس از عصاره پاشي تغييرات وزن خشك، محتواي آب كل گياه، نشت الكتروليتها، غلظت مالون دي آلدئيد، پراكسيد هيدروژن، كلروفيلهاي a و b، و كلروفيل كل و كاروتنوئيدها در گياهان هدف بررسي شد. نتايج مقايسات ميانگين نشان داد عصاره آبي همه گياهان دارويي مورد آزمايش با درجات متفاوت داراي تاثير دگرآسيبي بر گياهان هدف مي باشد. در اين بين، زرين گياه باعث ايجاد كمترين افزايش در غلظت مالون دي آلدئيد (11/6%+)، پراكسيد هيدروژن (42%+)، نشت الكتروليتي غشا (8/5%+) و كمترين كاهش بر غلظت كلروفيل كل چغندرقند (13/1%-) شد. اين مقادير در پيچك صحرايي به ترتيب (32/3%+، 2/6 برابر، 50%+، و 48/4 %-) و در يولاف (34/8%+، 3 برابر، 70/8%+ و 56%-) بود. مي توان نتيجه گيري كرد كه استفاده از توانايي دگرآسيبي زرين گياه به عنوان مدلي براي تهيه علف كشي طبيعي در مزارع چغندرقند، مي تواند اميدوار كننده باشد.
چكيده لاتين :
In order to study the allelopathic potential of six medicinal plants Valeriana officinalis, Rosmarinus officinalis, Artemisia absinthium, Melissa officinalis, Juglans regia, Dracocephalum kotschyi on Beta vulgaris and its two important weeds (Convolvolus arvensis and Avena fatua) and also to find a model of natural herbicides, a factorial experiment was conducted based on randomized complete block design. Shoots of B. vulgaris, C. arvensis and A. fatua were sprayed with water extracts (0 and 100 percent) of the allelopathic plants twice in 48h. Two days after spraying, the changes of dry weights, total water content, electrolyte leakage, concentrations of malondialdehyde (MDA), hydrogen peroxide, chlorophyll a, b, total chlorophyll and carotenoids were assessed in the target plants. Results of mean comparisons showed the water extracts of all studies medicinal plants had allelopathic effects on the target plants, but in different degrees. Amongst, D. kotschyi caused to make the least level of MDA (+%11.6), H2O2 (+%42), electrolyte leakage (+%8.5) and the least reduction of total chlorophyll (-%13.1) in B. vulgaris. These values were –in turn- (+%32.3, +2.6 folds, +%50 and -%48.4) in C. arvensis and (+%34.8, +3 folds, +%70.8 and -%56) in A. fatua. Generally, it is concluded that utilization of allelopathic ability of D. kotschyi would be a promising model to produce natural herbicide for sugar beet farms.
